Ik heb van de psychiater-in-opleiding, onder supervisie van de psychiater, de diagnose schizofrenie gekregen. Zelf twijfel ik hier erg aan.
Ik heb eind 2017 een heftige psychose gehad en ben met een ibs en rm opgenomen geweest. Echter heb ik in diezelfde periode ook altijd gewerkt. In mijn werk functioneerde ik wel goed. Een jaar voor mijn psychose in 2017 heb ik een conflict gehad op het werk. Hierna functioneerde ik minder goed op werk. Ik was chagrijnig en was ondanks mijn inzet steeds minder productief. Uiteindelijk is mijn contract niet meer verlengd en kon ik vertrekken.
De artsen zien in mijn wantrouwen richting mijn werkgever in deze periode en mijn mindere functioneren als tekenen van schizofrenie. De bizarre wanen begonnen echter pas maanden na mijn ontslag en ik ben er nog altijd van overtuigd dat mijn wantrouwen niet onterecht was gezien de feiten. Ook zegt men dat mijn eerdere psychose in 2012 een reden is om aan te nemen dat ik schizofrenie heb. Ook het feit dat ik minder contact zou hebben met vrienden zou een teken zijn. Ik heb inderdaad ooit tegen ze gezegd dat ik mijn vrienden minder zag, maar dat was maar een betrekkelijk korte periode.
Er zijn volgens mij echter heel veel factoren die een rol spelen bij het feit dat ik niet werk, en heeft schizofrenie helemaal geen verklarende waarde. Tot op heden slik ik trouw elke dag 2mg haloperidol.
Ik ben naar aanleiding van een ernstig incident opgenomen. Ik heb zelf het idee dat dit de basis is van de diagnose, of althans dat ik in de ogen van de artsen zo ben geframed door het incident.
Wat vindt u?
