Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Ik heb wel eens gehoord dat als er iets schokkends gebeurt en je hebt schizofrenie, dat je dan even heel erg in de realiteit geslingerd wordt. Je bent heel adequaat en helder en je hebt even geen klachten.
Ken jij dit fenomeen en zo ja, hoe kan dit?
Ik houd mezelf verbazingwekkend goed staande en voel me even heel normaal.
Er zijn veel beschrijvingen van mensen met psychosegevoeligheid die te maken kregen met iets onverwachts en heftigs, bijvoorbeeld een blindedarmontsteking of iemand in de nabije familie die overlijdt, en die als het ware ‘miraculeus uit hun psychose ‘ontwaakten’ en anders gingen functioneren.
Ook is bekend dat als de samenleving in zijn geheel in crisis verkeert, zoals nu met corona, er minder acute psychische episoden zijn en er ook minder suïcide is.
Maar bedenk je: dit zijn slechts kleine effecten. Bij de meeste mensen maken dergelijke heftige gebeurtenissen of een crises niet veel uit.
Hoe dit kan weet men niet precies. Misschien heeft het iets te maken met hoe we als mensen soms helemaal vast komen te zitten in een bepaalde gedachtekronkel of “loop”. De acute gebeurtenis fungeert dan als het ware als een soort “kortsluiting”, die de “loop” onderbreekt, waardoor we weer in een andere flow terecht komen, of een nieuw dynamisch evenwicht.
In dit minicollege kun je daar iets over zien:
Hope this helps,
Jim
