Ik ben twee jaar in behandeling geweest voor begeleiding bij euthanasie. Ik heb de ondersteuning nooit gekregen. En kan dat moeilijk verwerken, omdat ik nooit met de psychiater hier over gesproken heb.
Hoe kan ik dit gaan verwerken?
Remke van Staveren is psychiater. Ze werkt bij BuurtzorgT in Amsterdam, en is medeoprichter en consulent van de afbouwpoli van GGZ Noord-Holland-Noord. Ze schreef meerdere boeken, waaronder het boek Minder Slikken, een publieksboek over verantwoord afbouwen van psychofarmaca.
Ik ben twee jaar in behandeling geweest voor begeleiding bij euthanasie. Ik heb de ondersteuning nooit gekregen. En kan dat moeilijk verwerken, omdat ik nooit met de psychiater hier over gesproken heb.
Hoe kan ik dit gaan verwerken?
Dag Inge, Dank voor je vraag. Het is maar een korte vraag, maar er spreekt een wereld aan verdriet uit.
Ik ken je niet, dat maakt het moeilijk een antwoord op-maat te geven. Ik vermoed dat je een hele, hele lange geschiedenis bij de ggz hebt, en bijzonder onbevredigend.
Dat dus niet meer, lijkt me (tenminste…als mijn vermoeden klopt, nogmaals ik kan het mis hebben, want ik ken je niet). Maar waar en bij wie dan wel?
Het antwoord ligt voor de hand: bij lotgenoten. Andere ex-clienten. Ervaringsdeskundigen. Als je op deze site de sociale kaart bekijkt zie veel initiatieven voor en door clienten, door het hele land. Misschien is er wel een herstelwerkplaats of eigen regie centrum bij jou in de buurt? Zo niet, dan zijn er veel online communities waar je je bij kunt aansluiten en waar veel mensen elkaar troosten en ondersteunen.
Wil je perse een psychiater (ik raad het je af, eerlijk gezegd, maar okay, jij beslist), dan zul je via je huisarts een verwijzing moeten halen. Bereid je voor op ellelange wachtlijsten. Hetzelfde geldt voor een psycholoog. Maar je kunt mogelijk bij de praktijkondersteuner van de huisarts terecht?
Heel veel succes! Met vriendelijke groeten, Remke van Staveren