Hoe weet ik dat wat ik voel (ups en de downs ) bij mijn AD(H)D horen en niet bij een andere stoornis? Ik bedoel: soms voel ik me een week echt heel down . Niet zomaar down maar diep down. Soms twee weken. Soms een week. Dat niets me meer interesseert. En dat er negatieve stemmetjes in mijn hoofd zitten (mijn eigen gedachten volgens mij). En ja, ik kan het met mijn verstand opvangen.
Ik beredeneer. Ik zeg tegen mezelf: dit gaat vanzelf over. Het is altijd vanzelf overgegaan. Dat het niet iets ergs is. En altijd komt er daarna een betere periode. Waarin het heel goed ga, waarin ik de kasten opnieuw ga indelen, ik zing, meer energie heb met sporten, een overvloed aan creatieve ideeën die ik ook uitvoer. Maar soms wordt ik er zo gek dat ik echt begin the shaken. Mijn handen dan. Ik heb maar twee keer in mijn leven echte stemmen gehoor. En als kind zag ik ooit iemand, die er niet was. Heb dat altijd op ADHD geschoven.
Totdat mijn zus niet stopte met werken en ALLES kon en daarna een zware depressie kreeg. Tot bleek dat mijn moeder er ook last van gehad heeft. Vandaar mijn vraag.
Mijn man snapt niet waar mijn plotselinge omschakelingen vandaan komen. Ik zeg altijd: O, dat is mijn ADHD. Maar van binnen twijfel ik.
