Beste Jim,
Mijn dochter heeft nu al meer dan drie jaar gedwongen medicatie vanuit de GGZ vanwege psychoses.
Eerst een half jaar olanzapine (Zyprexa), daarna een half jaar clozapine. Helaas bleef ze psychotisch. Daarna een jaar lang Cisordinol 80 mg per dag, en nog steeds psychotisch. Vervolgens, nu inmiddels meer dan een jaar, depot van Xeplion 150 mg en de psychoses zijn er nog steeds.
Al deze hoog gedoseerde medicatie heeft inmiddels geleid tot bijwerkingen zoals malen met de kaken, tandenknarsen, ogen die omhoog blijven staren, en grimassen.
Het doet steeds meer pijn om dit aan te zien.
Hoe nu verder?
Een wanhopige vader.
Antwoord
Beste F.,
Ongeveer 30 procent van de mensen reageert niet op medicatie en in dat geval is het vaak beter om te stoppen met alle medicatie, en pas op de plaats te maken.
Echter, het rare is dat dit zelden gebeurt: in de praktijk krijgen mensen continu medicatie ook al is er geen bewijs dat het wat doet.
Dus de vraag is: denkt het team dat de medicatie echt een verschil maakt of is inmiddels de balans voordelen/nadelen doorgeschoten in de richting van meer nadelen dan voordelen?
Het probleem is dat men zich in de GGZ eigenlijk niet voor kan stellen dat iemand geen medicatie zou gebruiken bij psychose – het besef dat 30% er niet op reageert dringt niet door. Medisch gezien echter is het gevaarlijk om mensen met hoge doses te blijven behandelen, zeker als er toenemende bijwerkingen optreden die deels irreversibel kunnen zijn.
Misschien tijd om een gerichte second opinion te laten doen bij het dichtstbijzijnde UMC?
Succes en groet,
Jim
Deze vraag is gesteld door een man in de leeftijdscategorie 50-65
Beantwoord door: Jim van Os op 20 september 2020
