Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Onze zoon is gediagnosticeerd met schizofrenie en hij wordt behandeld met clozapine.
Wat ons opvalt is dat hij totaal geen impulscontrole heeft. Wat nu in zijn hoofd opkomt daar moet ook alles voor wijken en daardoor komt hij vaak afspraken die hij al had staan niet na. Hierdoor heeft hij ook financiële schulden. Dit impulsieve gedrag had hij al toen hij jong was.
Wat is de beste manier om hiermee om te gaan?
Beste moeder, dank voor je vraag!
Ik begrijp goed dat je je zorgen maakt over je zoon met psychose en impulsiviteit. Het is belangrijk om te weten dat het toevoegen van meer medicatie vaak niet de beste oplossing is, omdat het de onderliggende problemen niet altijd aanpakt.
Om beter te begrijpen wanneer de impulsiviteit van je zoon het meest op de voorgrond treedt, is het belangrijk om een goede gedragsanalyse te hebben. Heb je al gekeken naar welke factoren de impulsiviteit triggeren en wanneer het beter gaat met je zoon? Zo’n analyse kan je helpen om passende interventies te vinden.
Een optie om te overwegen is een gedragsmodificatieprogramma, waarin je zoon wordt getraind om zijn impulsiviteit te beheersen. Denk je dat je zoon in staat zou zijn om aan zo’n programma deel te nemen? Een voorbeeld van zo’n programma is het Dialectische Gedragstherapie (DGT) programma. DGT richt zich op het aanleren van vaardigheden om emoties beter te reguleren, effectiever te communiceren en het omgaan met stressvolle situaties. Deze therapie is gebaseerd op principes uit de cognitieve gedragstherapie, mindfulness en acceptatie. Een probleem is vaak dat therapeuten denken dat mensen met psychosegevoeligheid niet ‘geschikt’ zijn om deel te nemen aan zo’n programma, maar wij vinden dat juist de mensen met psychosegevoeligheid gebaat zouden kunnen zijn bij dit soort interventies. Het is inderdaad uitdagend en moeilijk, maar dat is juist waar de ggz voor zou moeten zijn.
Wat betreft medicatie is het belangrijk om te weten of je zoon in het verleden beter reageerde op andere medicijnen. Heb je dit al met zijn behandelaar besproken?
Ook is het belangrijk om na te gaan of je zoon mogelijk alcohol of drugs gebruikt, aangezien dit een negatief effect kan hebben op zijn impulsiviteit en psychose.
Het bieden van afleiding, dagstructuur en sociale interactie kan ook een positief effect hebben op je zoon. Heb je overwogen om hem aan te melden bij een herstelacademie, waar hij meer sociale interactie kan hebben en werken aan zijn herstel?
Er zijn nog andere mogelijkheden of alternatieven die zouden kunnen helpen, zoals individuele of groepstherapie, ondersteuning van lotgenoten, of een aangepast dieet en lichaamsbeweging. Het is belangrijk om samen met je zoon en zijn behandelaar te bepalen welke opties het beste aansluiten bij zijn behoeften en situatie.
Ik hoop dat deze informatie je enige richting geeft bij het zoeken naar passende hulp voor je zoon. Het is belangrijk om open te staan voor verschillende benaderingen, en samen te werken met professionals om de best mogelijke zorg te bieden.
Heel veel succes moeder!
Groet,
Jim
