Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Als je naast jezelf ook een andere persoon beleeft die sterk is en macht over je heeft en zich bemoeit met jouw gedrag waar je dan angstig door wordt, kan dan sprake zijn van een identiteitsstoornis? Of misschien een andere stoornis?
Is er kans op verbetering en gaat de persoon zich weer als één ervaren?
Wat kan je doen?
Er is sprake van vroeg trauma.
Hey P.,
Als je naast jezelf een andere persoon beleeft die sterk is, macht over je lijkt te hebben, en zich bemoeit met jouw gedrag, en deze situatie leidt tot angst, kunnen verschillende psychische diagnosen worden overwogen. Maar de vraag is of de diagnose echt belangrijk is, want in de ggz is de diagnose alleen een soort samenvatting van de klachten waar je iets mee moet, het is niet een verwijzing naar goed afgegrensde ziekten, zo werkt het niet in de ggz. Iedereen heeft zijn eigen unieke mix van dingen – diagnosen krijgen dat nooit goed te pakken.
Dat gezegd hebbende kun je denken aan diagnosen als een dissociatieve stoornis, zoals dissociatieve identiteitsstoornis (DIS), voorheen bekend als Multiple Personality Disorder. Bij DIS ervaren mensen verschillende persoonlijkheidstoestanden, of ‘alters’, elk met hun eigen gedrag en identiteit. Deze alters kunnen als afzonderlijke personen worden ervaren en kunnen interacties hebben met de hoofdpersoon (jij) die de controle over het gedrag en de gedachten kunnen beïnvloeden.
Het ervaren van deze situatie kan ook wijzen op andere psychische aandoeningen, zoals bepaalde persoonlijkheidsproblematiek, psychosegevoeligheid of PTSS.
Wat betreft de vraag of er kans is op verbetering en of de persoon zich weer als één kan ervaren, is het belangrijk op te merken dat met de juiste behandeling en ondersteuning, mensen met deze klachten en diagnosen, verbetering kunnen ervaren. Het herstelproces kan echter langdurig zijn en vereist intensieve therapie, meestal in de vorm van traumagerichte therapie, om de onderliggende traumatische ervaringen aan te pakken en de verschillende delen van de persoonlijkheid te integreren.
Het doel van de behandeling is om de cohesie en het bewustzijn van de persoon te herstellen, zodat ze zichzelf als één persoon kunnen ervaren. Het gaat dan om het integreren van het traumadeel, het overlevingsdeel en het gezonde deel. Dit proces kan variëren afhankelijk van de individuele situatie en de ernst van de stoornis. Samen met de juiste ondersteuning is herstel mogelijk, maar het kan een uitdagend en langdurig proces zijn.
Hope this helps.
Groet,
Jim
