Beste Tim,
Geen idee of u de juiste persoon bent waar ik de vraag aan kan stellen.
Wanneer en hoe kan ik ervoor zorgen dat mijn man geen grote, belangrijke beslissingen maakt, die hij in normale toestand niet zou maken?
Mijn man heeft ASS, bipolaire stoornis type 2, vermoedelijk rapid cycle. Psychosegevoeligheid en jaloersheidswanen.
Tevens is hij moeilijk instelbaar met medicatie doordat hij diverse medicatie versneld afbreekt.
Momenteel gebruikt hij Priadel en Quetiapine.
Op dit moment heeft hij, voor ons doen, onverantwoord veel geld gepind omdat hij besloten heeft dat hij wil gaan reizen. Hij werkt op dit moment therapeutisch 2 à 3 uur per dag.
Hij heeft deze continuering/structuur nodig om redelijk te blijven functioneren (ASS)
Wat kan ik, als vrouw van, hiermee, als een redelijk gesprek niet meer helpt?
Voorheen hielp het vaak om rustig in gesprek te blijven met hem.
Op dit moment helpt dat niet meer.
Ik hoor graag van u.
Met vriendelijke groet,
L.
Antwoord
Beste L,
Bedankt voor uw vragen en uitleg. Wat een lastige situatie zeg. Is uw man er 100% van overtuigd dat hij gaat reizen?
Probeer erachter te komen waar deze drang vandaan komt, wat is de motivatie hierachter.
U zegt dat een rustig gesprek niet helpt, is er een kennis of een vriend die meer tot hem door kan dringen? Een compromis zou het fijnst zijn in deze situatie, misschien is gezamenlijk reizen een optie? Compleet er tegen ingaan werkt waarschijnlijk averechts. Het laatste wat u wilt is dat hij op de vlucht gaat.
Veel cash geld is niet echt handig wanneer iemand gaat reizen, tegenwoordig is alles digitaal. Misschien is dit een ingang: “stort het geld terug en laten we samen online kijken voor een vakantie”. Om zo de vertrouwensband te versterken. Wat als hij inderdaad alleen op reis gaat? Is dat echt zo onverantwoord? Misschien is het juist wel nodig dat hij een keer alleen weg gaat, maar dan wel met een goede voorbereiding en enigszins structuur denk ik zo. Zodat hij een bepaalde vastigheid heeft. Het is belangrijk dat zijn behoefte serieus genomen wordt, ook al lijkt deze in eerste instantie impulsief.
Probeer gezamenlijk (met evt ondersteuning van buitenaf) naar de mogelijkheden te kijken. En vooral naar wat hij ‘wel’ kan, i.p.v. naar wat hij ‘niet’ kan.
Veel succes en mocht u nog vragen hebben dat hoor ik ze graag.
Groetjes,
Tim
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 43
Beantwoord door: Tim Knoote op 7 november 2018
