Beste meneer van Wel,
Ik ben tussen de 15 en 20 jaar oud en ik ben de laatste dagen ontzettend bang dat ik een psychose aan het ontwikkelen ben.
Het begon allemaal met hele rare dromen waar ik ontzettend bang van werd. Die begon tijdens een stressvolle periode. Ik werd geconfronteerd met traumatische ervaringen in het verleden, en ik had het ook ontzettend druk met school. Ik heb de afgelopen periode ook afscheid moeten nemen van een aantal goede vriendinnen. Op een avond ging ik met ontzettend gestrest gevoel naar bed. Ik kon niet echt slapen maar rond een uur of 3 in de nacht viel ik bijna in slaap. Ik kreeg toen last van allerlei flitsende gedachten die echt nergens opsloegen. Ik zag random gezichten voorbij flitsen en andere rare dingen.
Ik heb dit gegoogeld en kwam uit op psychose. Ik heb de hele nacht niet meer geslapen en urenlang dingen opgezocht over psychoses, ervaringsverhalen,filmpjes,symptomen en test jezelf dingen,etc. Ik werd hier alleen maar angstiger van.
Ongeveer twee dagen daarna schrok ik in de nacht wakker van twee mensen die aan het lachen en praten waren. Het klonk alsof ze wegliepen en de stemmen verdwenen na een paar seconden. Toen ik naar buiten keek zag ik niemand. Dat maakte me nog banger. Ik ging nog meer googelen en nog meer ervaringsverhalen lezen. Ik ben de volgende dag naar de huisarts gegaan. Ik heb alles uitgelegd en hij dacht persoonlijk niet aan een psychose. Hij heeft me doorverwezen naar een praktijkondersteuner ggz. Na die afspraak is het bergafwaarts gegaan. Ik bleef maar ervaringsverhalen opzoeken van mensen die ooit een psychose hebben gehad. Dat heeft tot gevolg gehad dat ik continue mijn gedachten aan het analyseren ben. Ik probeer mezelf ook te betrappen op gekke gedachten.
Ik had gelezen dat een meisje die ooit een psychose heeft gehad tijdens haar psychose bang was dat haar ouders haar aan het vergiftigen waren. Toen mijn moeder twee dagen geleden aan het koken was flitste een soortgelijke gedachte voorbij. Ik schrok hier ontzettend van en wist meteen ook dat het onzin was. Elke keer als mijn moeder me eten geeft flitst die gedachte weer voorbij. Ik weet dat het onzin is maar ik kan het niet stoppen. Als ik geluiden hoor probeer ik ook continu te checken of anderen het ook horen. Wat ook heel eng was is dat een oude schoolgenoot onverwacht langs kwam op school. Ik was ontzettend bang dat ik aan het hallucineren was en dat ze er niet echt was. Ik wist dat dit onzin was maar ik probeerde om mezelf gerust te stellen te kijken of anderen mensen om ons heen me raar aankeken. Dat was uiteraard niet het geval.
Die oude schoolgenoot heeft tijdens ons gesprek een gezamenlijke vriendin gebeld die nam toen niet op. Toen ik die vriendin later op de dag tegenkwam heb ik om mezelf gerust te stellen gevraagd of ze gebeld was door die oude schoolgenoot. Dat bleek natuurlijk zo te zijn. Ik blijf mezelf maar bang maken en ik maak mezelf zo langzamerhand echt gek. Ik ben bang dat dit een voortekenen is van een psychose. Ik ben me nu nog bewust dat mijn gedachten onzin zijn maar wat nou als ik dat besef ineens kwijtraak? Ik heb vandaag de afspraak met de praktijkondersteuner gehad die gaat me doorverwijzen naar een psycholoog. Hij zei dat hij niet het vermoeden had dat ik een psychose aan het ontwikkelen ben. Hij zei wel dat hij me voor de zekerheid wil doorverwijzen naar een psycholoog omdat het misschien toch een voorstadium kan zijn of een milde psychotische stoornis. Hij zei er wel bij dat hij niet het vermoedde had dat dat zo was.Hij gaf aan het begin van het gesprek ook aan dat hij niet echt veel verstand heeft van psychoses. Dit heeft me alleen maar nog banger gemaakt en ik ben alweer urenlang aan het googelen.
Ik ben heel benieuwd naar uw mening.
