Ik heb last van opdringende gedachten die ‘zeggen’ wat ik allemaal moet doen. Zo moet ik bijvoorbeeld van bepaalde dingen die ik dan ineens opmerk 9 foto’s maken, mezelf ontspannen als ik me wil inspannen en andersom, of mezelf niet te positief uitlaten over mijn opleiding.
Al weet ik dat het allemaal onzin is, zo voelt het niet en ik laat deze gedachten toch mijn handelen bepalen. Het betreft zowel triviale dingen als serieuze zaken.
Het is moeilijk om niet aan de gedachten toe te geven, om er niet naar te luisteren. Alles wat mij een beetje positief maakt, een beetje motivatie geeft, moet ik saboteren door negatieve gevoelens te creëren, zodat het mij niet helpt. Dit komt overeen met het feit dat als ik positieve dingen in mijn leven ervaar, het naar mijn gevoel iets te goed gaat. Dan heb ik de neiging om de boel te saboteren, zodat het helaas weer minder goed gaat.
Het is net alsof ik altijd eerst een beetje moet afzien, voordat ik ‘gelukkig’ mag zijn.
Heeft u tips om hiermee om te gaan?
