Veel gezochte termen

De PsychoseNet Kennisbank

Beantwoord door

Auteur

expert avatar

Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.

Is er een link tussen burn-out en psychose?

Vraag

Dag Jim,

De afgelopen tijd heb ik een burn-out gehad. Ik merkte dat er overeenkomsten zijn met het herstellen van een psychose (vooral omdat beide zo lang duurt). Ik las dat burn-out ook “bijnieruitputting” wordt genoemd en er dus een fysieke aanwijsbare component is. Wat ik me afvraag is of deze overeenkomsten ook onderzocht zijn? Is een psychose misschien een burn-out met extra complicaties?

De tweede vraag die ik aan je heb, is of er in Nederland nagedacht wordt over hoe de slachtoffers van de ggz, mensen die net zoals ik jarenlang verkeerd geholpen zijn, opgevangen kunnen worden. Ik merkte dat ik van het kastje naar de muur gestuurd werd toen ik elders aanklopte met mijn verhaal. Erg schrijnend dat als je aan de gevolgen van jarenlange verkeerde zorg, de psychiaters daar geen enkel antwoord op hebben.

Antwoord

Beste J.,

Dank voor vragen!

Ten eerste de burn-out en psychose.

Alle diagnosen die we hebben gemaakt in de psychiatrie overlappen met elkaar. In elke depressie zie je iets van angst en een heel klein beetje psychose; in elke angststoornis zie je iets van depressie en een heel klein beetje psychose. Etcetera etcetera.

Dus dat je symptomen van burn-out kunt linken aan wat er gebeurde bij psychose is dus logisch. Psychisch lijden is een grote verzameling aan mentale verschijnselen die bij elke persoon op een andere manier en in andere combinatie de kop op kunnen steken.

En die de psychiatrie, zonder veel succes, probeert te classificeren in diagnosen.

Met betrekking tot je tweede vraag:

Waar je aan refereert is wat met een gewichtig woord ‘epistemic injustice’ wordt genoemd: mensen die op verschillende manieren onrechtvaardigheid hebben ervaren in de psychiatrie.

Zoals het gaat is het systeem dat de oorzaak is van deze onrechtvaardigheid, zelf relatief ongevoelig hiervoor en daarom niet geneigd om over te gaan tot erkenning en reparatie. Je ziet wel dingen langzaam veranderen, maar het zal nog 50 jaar duren voor we ons oordeel klaar hebben over wat we nu precies aan het doen zijn en hoe rechtvaardig dat eigenlijk was.

Mijn advies: geen verwachtingen hebben op erkenning cq reparatie. Er zijn hele goede communities waar epistemic injustice aan de kaak wordt gesteld, zoals madinamerica.com die heel troostrijk kunnen zijn voor iemand in jouw situatie en je kunnen helpen om voorbij het onrecht te komen. Er in blijven hangen is misschien ook verspilde tijd.

Hope this helps!

Jim

Beantwoord door: Jim van Os op 28 mei 2018

Gerelateerd

Meer over

Psychosegevoeligheid

Lees ook