Beste meneer Van Os,
Mijn moeder heeft in 2021 haar eerste psychose gehad. Ze is toen gedwongen opgenomen waarna bij thuiskomst snel een tweede psychose volgde omdat zij direct met haar medicijnen stopte. Het heeft ons veel moeite gekost de ambulante zorg opgestart te krijgen. Toen dit eenmaal gelukt was volgde er een aantal zorgmachtigingen. Mijn moeder stond niet open voor therapie en nam met veel pijn en moeite de medicijnen in.
Omdat zij met de medicijnen geen signalen meer van een psychose liet zien is in de zomer van 2022 gekozen voor volledige afbouw van de medicatie. Na de afbouw is zij binnen drie weken weer symptomen gaan laten zien van een beginnende psychose. Wij hebben direct de ggz ingeschakeld.
Mijn moeder wil geen contact met de ggz en ook geen vrijwillige hulp aannemen. De aanvraag voor een nieuwe zorgmachtiging is in gang gezet, maar helaas duurt dit proces erg lang. Ondertussen is onze moeder steeds verder aan het verslechteren. Zij heeft niet het besef dat het niet goed met haar gaat. Wij willen graag dat onze moeder straks weer haar leven op kan pakken en zichzelf weer is. Voor zover dit natuurlijk mogelijk is.
We hebben al gezien dat een aanpak met alleen medicijnen niet voldoende is. De ggz geeft aan dat als zij geen aanvullende therapie wil, er alleen medicijnen ingezet zullen worden.
Wat kunnen wij in deze situatie doen om er toch voor te zorgen dat onze moeder meer hulp krijgt dan alleen medicijnen?
Bedankt voor uw reactie.
