Is het normaal dat ik nog steeds kamp met motivatieproblemen?

Antwoord

Beste E.,

Veel mensen ervaren na een psychose inderdaad klachten als verminderde motivatie, minder genieten van dingen, moeite met iets ondernemen of volhouden, moeite met aandacht en concentratie.

Onderzoek laat zien dat negatieve symptomen deels te maken hebben met disfunctionele opvattingen. Een psychose kan een flinke aanslag zijn op je zelfbeeld en je cognitieve en sociale functioneren.

Ik herinner mij zelf bijvoorbeeld dat ik maanden lang geen boek kon lezen, mijn aandacht verslapte heel snel, of niet kon genieten van sociaal contact. Ik voelde me onzeker en had moeite met een gesprek gaande houden. Daarbij kwam ook schaamte over wat ik tijdens de psychose had gedaan, wat ik erover terughoorde van anderen. De neiging om mij terug te trekken uit activiteiten en contacten was groot, en daarmee hield ik ook mijn lage verwachtingen in stand.

Een psychose en alles wat je daaromheen kan meemaken, kan je als het ware demoraliseren. Je zelfvertrouwen vermindert, je zelfbeeld wordt kwetsbaar en vanuit negatieve verwachtingen ga je een aantal zaken niet meer proberen en uit de weg. En toch is dat gek genoeg ook goed nieuws, want wat onder negatieve symptomen wordt verstaan blijkt niet allemaal onomkeerbaar maar beïnvloedbaar. Het is dus belangrijk om aan de slag te gaan met hoe je denkt over jezelf en je mogelijkheden en dat verder te gaan onderzoeken. En dan blijkt er vaak meer te lukken en herstel mogelijk als je van te voren dacht.

Na een psychose negatieve symptomen hebben en gedemoraliseerd raken komt zo vaak voor dat een club psychologen, die zich inzetten voor een betere behandeling van psychose, daar een protocol voor hebben ontwikkeld. En dat heet dus ook het protocol voor demoralisatie en negatieve symptomen. Je gaat dan met je hulpverlener (psycholoog en/of andere hulpverlener) op maat aan de slag met wat je zou willen bereiken en op welke manier je stappen kan zetten. Samen onderzoeken jullie je verwachtingen. Mogelijk kom je inderdaad op gebieden van werk/studie/contacten tot andere keuzes, maar dat hoeft niet te betekenen dat kwaliteit van leven niet terugkomt. Wellicht kan je vragen aan je behandelaren of je hiermee geholpen kan worden.

Hopelijk kan je hier verder mee.

Met vriendelijke groet,

Clara Koek