Ik ben in 1997 opgenomen geweesr. Daar was de diagnose mogelijk schizofrenie. In 2009 kreeg ik nog steeds de medicatie de ik in 1997 voorgeschreven kreeg na vele klachten, die later gerelateerd bleken aan de antipsychotica hadden ik in totaal 5 soorten medicijnen. (orap, metylfenidaat, alprazolam, metoprolol en omeprazol) gekregen om het “probleem” op te lossen. Er was tot die tijd geen diagnose gesteld. Ook was er geen sprake geweest van een psychose.
Uiteindelijk ben ik in januari 2016 op 0 uitgekomen met alle medicijnen. Ik heb dus 19 jaar antipsychotica gekregen.
Na ruim 1 jaar medicijn vrij te zijn loop ik nog steeds met vragen waar ik geen antwoord op krijg.
Eén van deze vragen is dat ik af en toe heel helder wordt (meestal na een periode van spanning ) dan zijn kleuren, geluiden en eigenlijk alle zintuigen extra scherp. In het begin ervaar ik het als prettig, maar na een half uur worden de indrukken te intens, waardoor ik al snel overprikkeld wordt. Na één dag rust zakt het snel weer af tot de normale manier van waarnemen. (alhoewel ik nog niet weet wat normaal is voor mij omdat ik 19 jaar verdoofd ben geweest)
Heeft dit te maken met het herstel van de hersenen door het stoppen van oa de orap?
Antwoord
Hey P,
Jeetje wat een verhaal! 19 jaar antipsychotica…..en onduidelijk waarom…..
Je hebt het heft in eigen hand genomen – good for you.
Met betrekking tot je vraag: we weten dat langdurig antipsychoticagebruik kan leiden tot veranderingen in het brein. Aangezien antipsychotica ingrijpen op onze capaciteit om gevoelsaspecten te verbinden aan de waarneming zouden de dingen die je beschrijft heel wel kunnen samenhangen met het langdurige antipsychotica gebruik – en het stoppen er van na lange tijd.
Echter ik kan dit niet met zekerheid stellen en er is geen test of medisch onderzoek wat hier verder licht op kan werpen. Het zijn processen op moleculair niveau die niet van buiten gemeten kunnen worden. Als dit de oorzaak is, is het mogelijk dat met het verder verstrijken van de tijd verbetering gaat optreden. Dus kwestie van afwachten….
Het kan ook zijn dat je een bepaalde persoonlijke gevoeligheid hebt in de waarneming of in de mate waarin gevoel en waarneming bij elkaar komen, die aanleiding geeft tot deze fenomenen, en dat dit eerder voor psychosegevoeligheid werd aangezien.
Hoe het zij – het lijkt er op dat je er mee moet leren leven, dus dat betekent dat je moet proberen uit te vinden wat het provoceert, wat het weg doet gaan en hoe je er mee om kunt gaan als het ‘erg’ is.
We hebben allemaal onze gevoeligheden, natuurlijk, en de kunst is ze een beetje te compenseren met onze kracht.
Heel veel sterkte, ben onder de indruk van je verhaal en hoe je een weg uit de antipsychotica hebt gevonden.
Beantwoord door: Jim van Os op 15 juli 2017
