Beste Jim,
Wat moet je doen als je het totaal niet eens bent met je psychiater? Als je je niet gehoord en begrepen voelt, zelfs wanneer je het tig keer hebt geprobeerd uit te leggen?
Wat als er een diagnose vermoed wordt waar jij, je familie, vrienden en anderen die je van heel dichtbij kennen, totaal niet in herkennen?
Ik blijf voor mezelf opkomen, maar ik blijf de cliënt en zij de psychiater. Maar ook psychiaters kunnen er naast zitten!
Ik val onder een zogeheten FACT-team en daar is maar één psychiater.
Hoe kom ik verder als ik voel dat er niet naar me geluisterd wordt en ik dat al meerdere malen heb uitgesproken? Ik word er wanhopig en boos van.
Heeft u advies wat ik hieraan kan doen?
Bij voorbaat dank.
Antwoord
Hey R.!
Dat klinkt als een ontzettend frustrerende situatie. Het gevoel dat je niet gehoord wordt door je psychiater kan je echt moedeloos maken, vooral als je al meerdere keren hebt geprobeerd om je punt duidelijk te maken. Het lijkt alsof je vastzit in een systeem waar je geen uitweg in ziet. Not good!
Wat je misschien zou kunnen doen, is proberen een schriftelijke verklaring te maken waarin je je zorgen en ervaringen heel duidelijk en gedetailleerd opschrijft. Dit kun je vervolgens indienen bij het FACT-team of de betreffende organisatie. Soms kan het opschrijven van je gevoelens en ervaringen helpen om je boodschap duidelijker over te brengen.
Daarnaast zou je kunnen overwegen om een vertrouwenspersoon in te schakelen. Dit kan iemand zijn binnen de gezondheidszorg, zoals een patiëntenvertrouwenspersoon (pvp). Zij zijn er om patiënten te helpen die problemen ervaren in de zorg, en kunnen bemiddelen tussen jou en je psychiater. Ken je ze?
Als je het gevoel hebt dat je echt niet verder komt, kun je ook een klacht indienen bij de klachtencommissie van de zorginstelling waar je onder behandeling bent. Dit kan misschien wat rigoureus lijken, maar soms is het nodig om een formele stap te zetten om gehoord te worden. Het kan dingen in gang zetten, zeg maar.
Het kan ook helpen om steun te zoeken bij anderen die in een vergelijkbare situatie zitten. Er zijn verschillende forums en steungroepen waar je ervaringen kunt delen en advies kunt krijgen van mensen die begrijpen wat je doormaakt.
Blijf voor jezelf opkomen en wees niet bang om hulp te zoeken buiten de directe zorgomgeving waarin je nu zit. Je hebt het recht om gehoord en begrepen te worden, en je verdient een behandeling die bij jou past. Houd vol, ook al voelt het nu misschien alsof je tegen een muur aan het praten bent. Er is een weg vooruit, ook al is die soms moeilijk te vinden….
Greetz Jim
Beantwoord door: Jim van Os op 2 augustus 2024
