Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Dag Jim,
Ik ben al enige tijd gestopt met risperidon en venlafaxine. In de tijd dat ik deze medicatie gebruikte werd ik dikker en dikker. Na 8 jaar slikken ben ik dus gestopt, maar ik krijg het vet er niet af ondanks een gezond leefpatroon.
Is dit herkenbaar en kun je mij adviseren?
Mijn arts kwam met het GLI-programma. Als ik dit lees word ik erg verdrietig want ik herken mezelf hier helemaal niet in. Ik ben altijd normaal van postuur geweest.
Met vriendelijke groet.
Hey A.,
Je ervaring met gewichtstoename tijdens het gebruik van psychofarmaca en de daaropvolgende moeilijkheden om dat gewicht weer kwijt te raken, is een verhaal dat helaas veel mensen zullen herkennen. Het is een complex en vaak frustrerend pad, waarbij de strijd tegen de kilo’s voelt als een strijd tegen de bijwerkingen van medicijnen die bedoeld zijn om te helpen.
Het is waar dat gewichtstoename een veelvoorkomende bijwerking is van vele soorten psychotrope medicijnen, zoals antidepressiva en antipsychotica. Dit fenomeen roept serieuze vragen op over de balans tussen de voordelen van deze medicijnen en de potentiële impact op iemands lichamelijke gezondheid. Terwijl deze medicijnen soms levensreddend kunnen zijn en essentieel zijn voor het managen van ernstige psychische aandoeningen, kan de gewichtstoename die ze veroorzaken voor velen een bron van nieuwe gezondheidszorgen en zelfbewustzijn zijn.
Deze situatie legt een belangrijk probleem bloot in de manier waarop we omgaan met psychische gezondheid en medicatie. Er lijkt een kloof te zijn in de preventieve zorg en het management rondom deze bijwerkingen. Te vaak worden patiënten niet voldoende geïnformeerd over de mogelijkheid van gewichtstoename, of worden ze niet adequaat ondersteund in het beheren van deze bijwerkingen tijdens hun behandeling.
Je hebt moeite gedaan om een gezonde levensstijl aan te houden, maar toch blijft het gewicht dat je tijdens de medicatie hebt opgedaan hardnekkig. Dit suggereert dat er meer nodig is dan alleen goede voornemens en wilskracht. Het roept vragen op over of er voldoende ondersteuning en middelen beschikbaar zijn voor mensen zoals jij, die worstelen met de langetermijneffecten van hun medicatie.
Het GLI-programma dat je arts voorstelde, klinkt misschien als een logische stap, maar het is duidelijk dat het niet resoneert met jouw ervaring. Het lijkt erop dat er een meer persoonlijke benadering nodig is, één die rekening houdt met jouw unieke geschiedenis en de specifieke uitdagingen die je tegenkomt.
Misschien is het tijd om verder te kijken dan de standaard oplossingen. Een samenwerking met een diëtist of voedingsdeskundige kan bijvoorbeeld meer op maat gemaakte begeleiding bieden. Ook is het belangrijk om rekening te houden met de psychologische aspecten van gewichtsverandering en hoe dit je zelfbeeld en welzijn beïnvloedt.
In jouw reis is het cruciaal om erkend te worden in je strijd, en ondersteund te worden met respect en empathie. Het is een pad van kleine stapjes en geduld, waarbij elke vooruitgang, hoe klein ook, gevierd moet worden. Jouw verhaal benadrukt de noodzaak van een holistische benadering van gezondheidszorg, waarbij niet alleen de geest maar ook het lichaam in acht wordt genomen.
Ik wens je heel veel sterkte!
Groet,
Jim
