Veel gezochte termen

De PsychoseNet Kennisbank

Beantwoord door

Auteur

expert avatar

Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.

Is het zinvol om opnieuw diagnostisch onderzoek te laten doen?

Vraag

Gedurende heel mijn leven heb ik te maken gehad met verlieservaringen op verschillende gebieden. Verschillende overlijdens van dierbaren maar ook ontslag en uitgaan van relaties. Ik ben hierdoor meer dan 10 keer opgenomen geweest. Tegenwoordig lukt het me om zonder opnames mijn leven te leiden.

Ik heb in 1987 de diagnose manisch-depressief gekregen en in 1995 is deze diagnose bijgesteld naar schizoaffectief bipolair type.

Ik vraag me nu af of deze diagnosen wel juist zijn. Mijn psychische klachten worden veelal veroorzaakt door verlieservaringen. Is dan het opnieuw laten doen van diagnostisch onderzoek een goede optie?

Denkt u dat trauma een oorzaak kan zijn?

En hoe denkt u over het blijven nemen van een stemmingsstabilisator en een antipsychoticum? Ik slik dit nu al 35 jaar.

Hartelijk dank voor uw reactie.

Antwoord

Beste E.,

Dank voor je vraag!

Je moet dit soort dingen vooral praktisch bekijken:

  1. De ‘diagnose’ is in de psychiatrie niet belangrijk want de behandelingen zijn niet diagnose-specifiek (dit is een vergissing die mensen vaak maken), en de diagnosen hebben geen voorspellende waarde. Dus de diagnose moet je vooral niet te serieus nemen. Bijvoorbeeld: de een heeft de diagnose PTSS en doet het vooral goed op behandeling met lithium. De ander heeft de diagnose bipolaire stoornis en doet het vooral goed op behandeling met EMDR. Het is simpelweg voor iedereen anders!
  2. Wat je wel serieus moet nemen is: wat is de onderliggende gevoeligheid die jij hebt? Ieder mens heeft een bepaalde psychische gevoeligheid. Bij jou lijkt die vooral op het gebied van stemming te liggen, dus je hebt een bepaalde mate van stemmingsgevoeligheid – waarschijnlijk meer dan gemiddeld.
  3. De volgende vraag is dan: wat is de oorzaak van je stemmingsgevoeligheid? In jouw geval is duidelijk dat de oorzaak vooral gezocht moet worden in de cumulatieve verlieservaringen die je hebt meegemaakt in je leven, en die bij elkaar hebben bijgedragen aan een meer dan gemiddelde stemmingsgevoeligheid.
  4. De volgende vraag is dan: wat zijn bij jou dingen die helpen om de meer dan gemiddelde stemmingsgevoeligheid te helpen kanaliseren? Als medicatie daar behulpzaam is gebleken dan moet je er vooral mee doorgaan. Als het eigenlijk nauwelijks heeft geholpen moet je misschien aan afbouwen denken. Als je het gevoel hebt dat je psychotherapie nodig hebt voor de verlieservaringen, dan moet je dat vooral doen.

Zo zou ik het bekijken!

Groet,

Jim

Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie null
Beantwoord door: Jim van Os op 30 november 2022

Gerelateerd

Meer over

antipsychotica
Bipolariteit, manie, hypomanie
Diagnostiek

Lees ook