Ik ben vrouw van 47, bipolair2, psychosegevoelig, moeder van 2 pubers, getrouwd, veel medicijnen, maar ik mis een rustgevend/ontspannend/verdovend middel.
Afgelopen jaar heb ik verschillende vreselijke dingen gehad: 3 personen om mij heen kanker, waaronder mijn spv-er. en ik ben overtuigd dat hij de hersentumor door mij heeft, door mijn eeuwige gezanik. Dat is maar een van de vele nare gedachten, overtuigingen.
Tijdens gesprekken met mijn nieuwe svp-er, daagt hij me uit met: “nog nooit gehoord van een mens, die anderen kan ziek maken door het te denken” , en hij helpt te normaliseren: uitleg over kanker precies ontstaat, bijvoorbeeld. Een ambulante hulpverlener is weer toegevoegd. Praten over zelfmoord ideeën, plannen maken, daar kan ook maar weinig mee gedaan worden. gewoon maar doorademen. mindfull.
Ik ben supernerveus met bekende lichamelijke aspecten. (hyperventilatie, hartslag, maag, enz) veel pijn. angst. gespannen spieren. Nieuwjaar ochtend, half 1, zeer suïcidaal, ik heb een gevonden oxazepam (10mg ) gepakt. en wat ik al hoopte, eigenlijk ook gewoon wist: het haalde de scherpe kantjes eraf, en ik durfde naar bed te gaan. goed geslapen door mijn supermiddel seroquel, (700 mg).
Waarom krijg ik oxazepam niet voor zo nodig??
