Clara Koek is psycholoog en psychotherapeut, werkzaam bij GGZ-NHN, en tevens ervaringsdeskundig op het gebied van psychosegevoeligheid. Ze schrijft regelmatig blogs voor PsychoseNet.
Twee weken geleden heeft mijn partner vermoedelijk een psychose gehad, met gedwongen opname. Na vijf dagen kwam hij weer thuis.
Er is nog wel contact met de ggz, maar er is geen behandelplan of diagnose. Heel summier zijn er wat afspraken. Hij krijgt medicatie en heeft soms nog wanen.
Mijn partner ervaart geen hulp van de ggz, en wil het liefst alles vergeten en door met zijn leven.
Hoe of waar kan ik mijn partner de juiste weg laten zien naar hulp?
Beste S.,
Begrijp ik dat je partner nog wel contact heeft met de ggz maar heel summier? Mijn eerste gedachte is dat jullie samen een gesprek aanvragen bij zijn huidige behandelaar. Het is niet niks een gedwongen opname, voor hem een heftige ervaring maar voor jou ook. Staat hij daarvoor open? Misschien helpt het als je duidelijk stelt dat jij het nodig hebt.
Het verbaast mij dat de afspraken vanuit de ggz summier zijn, zo’n korte periode na gedwongen opname. Komt dat omdat je partner zelf het contact afhoudt? Iedereen reageert weer anders op zo’n ervaring, en blijkbaar is ‘vergeten en snel door’ de manier waarop je partner nu probeert ermee om te gaan. Als hij niet tevreden is over de ggz heeft hij mogelijk meer vertrouwen in de huisarts? Wellicht kan deze een bemiddelende rol spelen om een lijntje te houden.
Voor jezelf zou je kunnen informeren of er bij de ggz-instelling waar je partner is behandeld een familie-ervaringsdeskundige werkt. Deze mensen hebben zelf ervaring met een naaste die psychisch kwetsbaar is. Zij kunnen met je meedenken en meekijken waar je tegenaan loopt en waar je zorgen over hebt, en wellicht ook de weg wijzen in jullie omgeving.
Ik hoop dat je hier wat verder mee komt.
Met vriendelijke groet,
Clara Koek
