Beste Jim,
Ik heb lang getwijfeld of ik zelf moeder wilde worden, maar nu dat ik een zoon heb wil nooit meer terug! Hoe cliché het ook klinkt: hij is het beste wat mij ooit is overkomen. Alles is goed gegaan: de zwangerschap, postpartum, de verzorging en de opvoeding (tot nu toe!). Ik heb ook een goed vangnet en mijn partner steunt mij ook volledig. Dankzij hen neem ik op tijd meer medicijnen als het moet en het gaat al een tijdje heel erg goed zo.
Ik heb eigenlijk geen vraag maar ik wil met mijn verhaal, andere mensen met een psychosegevoeligheid laten weten dat het ook gewoon mogelijk is om een gezin te stichten met deze aandoening. Zelf ken ik tegenwoordig ook andere mensen met een psychosegevoeligheid die kinderen hebben en alles gaat ook gewoon goed bij hen, ondanks een paar terugvallen af en toe en sommige blijven goed stabiel.
Op internet zie ik bijna alleen maar rampverhalen. Alleen hier kom ik af en toe positieve verhalen tegen over psychosegevoeligheid en ouderschap. Bedankt hiervoor! Hoe meer positieve verhalen, hoe beter!
