Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Toevallig dat ik u ‘moet’ kiezen voor mijn vraag, want zag net twee films op youtube met lezingen van u waardoor ik dit nu intik!
Naar wie kan ik mij door de huisarts laten verwijzen voor een second opinion op mijn huidige diagnose van schizofrenie, die mij in 2007 door het amc werd toebedeeld?
Wie in Amsterdam hoort bij uw ‘stal’? Of anders Utrecht? Ik moet wel nog orap/pimozide slikken, wat ik liever ook afbouw. Ik weet niet of dat een diagnose in de weg staat?
Beste Nemo,
Het probleem van een ‘second opinion’ rond een diagnose is dat je je dan nog steeds beweegt in een wereld en het geloof dat er blijkbaar zoiets is als diagnose, en dat dat belangrijk is!
Het probleem van alle DSM-diagnosen is: het zijn artificiële constructen, die weinig nut hebben want de mensen passen niet goed in de hokjes en ze voorspellen heel weinig.
Dus waarom zou je van het ene artificiële hokje naar het andere artificiële hokje willen gaan in een ‘second opinion’?
Mijn antwoord op dit soort second opinion verzoeken is: ik kan geen DSM-diagnose stellen want ik geloof niet in DSM-diagnosen. Ik denk dat wetenschappelijk gezien een diagnose als ‘psychosegevoeligheid‘ of ‘bipolaire stemmengevoeligheid’ een veel betere diagnose is. Alleen die bestaat officieel niet, dus kan je hem ook niet officieel krijgen.
Ze worden inmiddels natuurlijk wel heel vele gebruikt, gelukkig. De officiële diagnostische classificatie blijft achterlopen.
Kortom, een veel betere strategie denk ik is boven de DSM-diagnose gaan staan. Het is een imperfect hulpmiddel dat dokters gebruiken in de communicatie, maar het betekent weinig.
Of je medicatie nodig hebt of andere behandelingen heeft niets met de diagnose te maken – we behandelen namelijk geen diagnosen, maar zorgbehoeften. Zorgbehoeften zijn transdiagnostisch (i.e. lopen dwars door alle diagnosen heen) en om een zorgbehoefte te behandelen is absoluut geen diagnose nodig.
Hope this helps!
Greetz Jim
