Wanneer je stemmen hoort, ben je toch niet per se psychotisch?

Antwoord

Hey Y.,

Dank voor je zeer inzichtelijke beschrijving en redenering!

Om te antwoorden, hier een aantal dingen die denk ik van toepassing zijn.

1. De diagnose van stemmen horen is…..stemmen horen! We creëren een groot probleem als we er andere woorden voor gaan verzinnen die ver staan van de ervaring, zoals ‘psychose’ of ‘schizofrenie‘. Dit maakt het alleen maar abstract, ingewikkeld en onoverzichtelijk want het gaat primair natuurlijk om de ervaring die mensen hebben, en die ervaring is: stemmen horen. Dus met dit inzicht kunnen we meteen de kwestie van wel of niet psychotisch vergeten. Iemand die stemmen hoort heeft de diagnose stemmen horen. Het woord ‘psychotisch’ voegt niets nuttigs toe en maakt het alleen maar nodeloos ingewikkeld en leidt af van waar mensen last van hebben.
2. Als je stemmen hoort, hoor je ook daadwerkelijk stemmen, net zoals je andere mensen hoort praten als je in gezelschap verkeert. Maar aangezien er niemand is en je toch stemmen hoort, ga je op zoek naar verklaringen. Dat is op zich heel gezond en aangezien je de stemmen hoort als van buiten jezelf is het vrij logisch dat je gaat denken dat het van buitenaf komt en via technologie gaat. Dat is op zich een vrij logische en ‘gezonde’ gedachte (ook zullen de meeste niet-stemmenhoorders het niet met je eens zijn en je ‘psychotisch’ noemen).
3. Mensen die stemmen horen rapporteren inderdaad dat de stemmen dingen zeggen op een manier die ze zelf nooit zouden verzonnen hebben, of een inhoud hebben die ze zelf nooit zouden hebben aangesneden. Op zich sluit dat echter niet uit dat de stemmen toch een product van je eigen hersenen zijn, want in die hersenen zit niet alleen opgeslagen wat jij allemaal eerder in je leven hebt gezegd, maar ook wat andere mensen hebben gezegd, op hun geheel eigen manier. Daar heeft je geheugen toegang toe. Je hersenen kunnen dus van alles ‘maken’ op een manier dat het andere mensen nabootst. Ik zeg niet dat dat zo is bij jou, maar je kan het niet uitsluiten denk ik.
4. Dat je in Frankrijk minder last van de stemmen hebt toont dus aan dat de context belangrijk is. De vraag is dus: wat is het in de context van Frankrijk dat de stemmen daar minder te melden hebben?
5. Uiteindelijk gaat het bij stemmen horen om: wat is je relatie met de stemmen? Hoe krijg je de verhouding tussen jezelf en de stemmen geoptimaliseerd? Hiertoe is het nodig dat je de stemmen gaat begrijpen, wat ze willen, wat ze betekenen, hoe je ermee kan onderhandelen. Op die manier krijg je een proces dat ze meer onderdeel worden van je eigen bewustzijn en je ze meer gaat horen als van jezelf. Als behorend tot je eigen mentale ruimte. Dit heet integratie.
6. Vaak betekent stemmen horen dat er sprake is geweest van trauma’s vroeger en dat je stemmen onderdeel zijn van overlevingsmechanismen naar aanleiding van de trauma’s. Is dat bij jou mogelijk het geval?

Enfin, zoiets als reflectie Y.,

Greetz Jim