Allereerst erg bedankt voor deze site en de waardevolle informatie/verhalen!
Ik heb last van relatief snelle stemmingswisselingen (bipolair met rapid cycling). In de depressie denk ik dat dit mijn eigen schuld is en dat ik bij de ggz weggestuurd ga worden omdat ik me ‘aanstel’. In de hypomanie ervaar ik mijn gedrag en gedachten echt als absurd/overdreven en ben ik me echt bewust dat het afwijkt van mijn normale gedrag.
In de korte stabiele tussenpozen raak ik er soms van overtuigd dat er eigenlijk niks aan de hand is en dat ik alles heb verzonnen. Dus ook dat ik eigenlijk de hulpverlening voor niks heb opgezet en medicatie neem voor ‘niks’. Ik ga daar dan veel over twijfelen.
Komt dit vaker voor? En zo ja, hoe kan het worden verklaard?
