Beste Ralph,
Ik gebruik ruim 20 jaar lithium. Ik durf niet te stoppen omdat dit vaker mis is gegaan, met grote gevolgen.
Ik zou wel heel graag wíllen stoppen in verband met mijn lichamelijke gezondheid.
Sinds een jaar of twee gebruik ik, vanwege een zwangerschap, geen antidepressiva meer (na ruim 20 jaar gebruik). Dus ik verwacht niet dat ik nog snel manisch zal worden.
Ik maak me veel zorgen over het gebruik van lithium, wat het met mijn lichaam doet. Ik wil graag gezond oud worden. Ik ben 46 jaar oud en heb twee zonen waarvan de jongste pas een jaar is.
Zijn er ook andere stemmingstabilisatoren die niet zo heftig op de nieren en lever werken?
Is stoppen met lithium mogelijk?
Ik zie graag uw reactie tegemoet.
Met vriendelijke groet,
M.
Antwoord
Beste M.,
Het is inderdaad verstandig om bij het langdurig gebruiken van psychofarmaca (lithium, antidepressiva, enzovoorts) regelmatig de reden waarom dit middel nodig was (de ‘indicatie’), de vraag of dat nog steeds zo is, en mogelijke schadelijke effecten (‘bijwerkingen’) tegen elkaar af te wegen.
Lithium heeft overigens geen effect op de lever. De nierfunctie kan er bij sommige mensen op den duur wel door verminderen, maar als het goed is wordt dat tenminste tweemaal per jaar via bloedonderzoek gevolgd, en wordt er bij het vermoeden van een beginnende vermindering van de nierfunctie naar gehandeld. Dat geldt ook voor de schildklierfunctie.
Let er dus op dat het protocol daarvoor gevolgd wordt, en dat dan ook de lithiumspiegel, gemeten ongeveer 12 uur na inname, tenminste tweemaal per jaar wordt bepaald.
Er zijn alternatieven voor lithium (b.v. valproïnezuur), maar elk medicijn heeft zijn eigen voor- en nadelen. Ook weet je niet of dat middel bij die persoon net zo goed zal werken als lithium.
Of jij lithium (of een vergelijkbaar middel) op langere termijn moet gebruiken kan ik natuurlijk niet beoordelen, want dat hangt af van meerdere factoren, zoals de ernst van het klachtenpatroon en het eerdere beloop.
Als iemand op rationele gronden echt wil stoppen met lithium, dan doe ik dat altijd heel geleidelijk (over een periode van maanden) en houden we samen goed in de gaten hoe het gaat. Ik hoop dat dit je helpt om samen met je psychiater hierover verder te praten.
Vriendelijke groet,
Ralph Kupka
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 46
Beantwoord door: Ralph Kupka op 6 juli 2020
