Twee jaar geleden ben ik uitgevallen met een burn-out en kreeg er vervolgens een zware depressie overheen, wat zich vooral kenmerkte door angst om er niet meer vanaf te komen.
Ik ben gestart met 1 mg lorazepam om weer te kunnen slapen. Dat lukte, maar ik wilde die lorazepam niet omdat ik dan geen auto mocht rijden. Toen ben ik overgestapt op mirtazapine. Dit was geen succes. Vervolgens quetiapine. Dit hielp om goed te slapen maar mijn depressieve gedachten werden niet minder.
Ik kon toen niet meer werken en kwam thuis te zitten. Mijn huisarts adviseerde citalopram. Ik begon met 10 mg, daarna opgehoogd naar 15 mg. Door middel van cognitieve gedragstherapie kreeg ik meer inzicht en werd ik langzaam beter. Ik ging weer werken.
Na een tijdje werd de druk weer opgevoerd op mijn werk en ging het weer slechter met mij. Ik moest weer mijn werk neerleggen en mijn werkgever heeft nu geen vertrouwen meer in mijn herstel. Hij wil het contract na bijna 30 jaar ontbinden.
De bedrijfsarts zegt dat 15 mg citalopram veel te weinig is om dit te boven te komen. Ik vraag me vaak af of citalopram wel heeft bijgedragen aan mijn herstel.
Wat moet ik nu doen?
Ik kan wel beter met de negatieve gedachten omgaan. Ik was op de goede weg. Voor de nachtrust gebruik ik nog 12.5 mg quetiapine. Daar slaap ik perfect op. Onrust voel ik weinig, maar mezelf motiveren is soms lastig. Ik doe nog wel van alles maar ervaar er weinig plezier bij. Inmiddels ben ik weer met nieuwe therapie gestart. Mijn therapeut denkt dat ik mijn gevoelens te veel wegstop.
Ik voel me gewoon rot, wat zou mij kunnen helpen?