Prof. dr. Ralph Kupka is emeritus Hoogleraar Psychiatrie (Bipolaire Stoornissen) bij het Amsterdam UMC / locatie VUmc. Hij is Vice-President of Education van de International Society for Bipolar Disorders (ISBD) en daarnaast bestuurslid van de Alliantie Kwaliteit GGZ (Akwa).
Na binnen 2 jaar geleidelijk gestopt te zijn met Lithiumgebruik, sinds 1985, ben ik onlangs in een depressie terechtgekomen. Aanleiding was de geleidelijke achteruitgang van mijn nierfunctie. E.e.a. is wel gebeurd in overleg met mijn huisarts.
Op welke manier c.q. met welke dosering hervat ik nu het Lithiumgebruik? Of zijn er in dit geval ook aanvullende medicijnen nodig, al of niet tijdelijk?
Beste G,
Dit is altijd een dilemma: als lithium je helpt om depressies en manie te voorkomen, terwijl je ook een achteruitgang van de nierfunctie hebt, ongeacht of dat komt door lithium (je schrijft dat je een hoge bloeddruk hebt, dat is ook een risicofactor, dus dat moet goed behandeld worden).
Als is gebleken dat lithium het beste middel is om jouw depressies te behandelen (en er geen beter alternatief bleek te zijn) dan is het verstandig om een consult bij een nefroloog (nierarts) te regelen die iets kan zeggen over de ernst en achtergrond van de nierfunctiestoornis. Als je nooit andere medicijnen dan lithium voor je depressies hebt gehad dan zijn er ook wel alternatieven, zoals quetiapine en lamotrigine. Met antidepressiva moet je altijd voorzichtig zijn bij een bipolaire stoornis, maar het kan wel. Als lithium toch het beste middel voor jou is, en de nierfunctie is maar een beetje minder dan normaal, kan overwogen worden om lithium in een relatief lage dosis te herstarten, en de nierfunctie goed te controleren.
Ik denk eigenlijk dat dit werk is voor een psychiater om de juiste afwegingen te maken. Al met al zou ik met de huisarts samen op korte termijn een verwijzing regelen naar een psychiater en vervolgens ook naar een nefroloog, om een gedegen advies te krijgen.
Vriendelijke groet, Ralph Kupka
