Wanneer ben je uitbehandeld in de ggz?

Antwoord

Beste M.,

Het woord ‘uitbehandeld’ is een verkeerd woord en wordt vaak op de verkeerde wijze gebruikt in de ggz.

Vaak wordt er door hulpverleners gesproken over ‘uitbehandeld’ als het medisch model van diagnose-richtlijnbehandeling niet resulteert in de gewenste verandering. De behandelaar kan dan het idee krijgen dat zijn ‘aanbod’ blijkbaar niet werkt, en de patiënt vervolgens vertellen dat men is ‘uitbehandeld’ – want men heeft verder niets anders in het aanbod.

Het verwarrende is dat dit niet de goede manier van redeneren is. Voorop moet staan of iemand een zorgbehoefte heeft. Als er een zorgbehoefte is moet de behandelaar kijken wat het best gedaan kan worden om iemand bij te staan bij die zorgbehoefte.

Het type zorgbehoefte bepaalt dan de behandeling. Als er een sociale zorgbehoefte is moet men zich wenden tot de sociale zorg bij wmo in de gemeente. Als er een herstelzorgbehoefte is, in de zin van herstel van perspectief, is herstelzorg in bijvoorbeeld een herstelacademie of een WRAP-groep aangewezen. Als er sprake is van een klinische zorgbehoefte kan behandeling in de ggz nodig zijn.

Als de behandeling bij een klinische zorgbehoefte niet aanslaat heeft het geen zin om te zeggen dat iemand ‘uitbehandeld’ is. Als de medische behandeling in de ggz niet werkt is het vaak nodig om herstelzorg en sociale zorg te organiseren om de persoon te helpen omgaan met aanhoudended psychische klachten.

Ook kan men zeggen tegen de patiënt: “Luister, de behandeling slaat nu niet aan, maar het is goed mogelijk dat dezelfde behandeling over 6-12 maanden wel aanslaat. We zetten daarom de behandeling nu even stop, maar we kunnen na een jaar weer proberen als je wil”.

Hope this helps!

Groet,

Jim