Mijn zoon (18 jaar) heeft geen last van stemmen of hallucinaties tot nu toe, maar wel extreem last van gedachten als hij buiten loopt dat iedereen naar hem kijkt en iets over hem denkt. Hij kan moeilijk connectie maken met anderen en daarom is hij eenzaam en heel onzeker. Hij heeft nooit een vriendin gehad en ondanks dat hij geen homoseksuele gevoelens heeft, heeft hij wel de angst dat anderen dat van hem denken.
Sinds kort is hij in behandeling bij een VIP-team waar ze meteen begonnen over medicatie. Nu willen ze hem laten starten met 5 mg aripiprazol maar we zijn heel huiverig hiervoor. Maar hij lijdt nu ook veel onder deze omstandigheden.
Heeft u advies wat we het beste kunnen doen?