Antwoord
Beste D.,
Een manie gaat gepaard met ontremming en een verstoring van je gezonde oordeelsvermogen, wat nogal eens leidt tot overmoedig of zelfs roekeloos gedrag. Ook het vermogen om rekening te houden met de gevoelens van anderen kan tijdelijk verloren gaan. Anderen kennen iemand soms niet meer terug, krijgen geen contact meer. Achteraf kan dat natuurlijk uiterst pijnlijk zijn.
Veel mensen die een ernstige manie hebben doorgemaakt, en op het ‘hoogtepunt’ daarvan ook psychotisch zijn geweest, hebben achteraf slechts een vage herinnering aan wat ze allemaal gedaan en gezegd hebben in deze episode.
Ray Redfield Jamison heeft dat in haar autobiografie “De onrustige geest” heel treffend beschreven (p.77): “Na verloop van tijd weten alleen anderen zich je gedrag nog maar te herinneren – je bizarre, bezeten, zinloze gedrag – want een zegen die manie met zich meebrengt, is dat het je herinneringen gedeeltelijk uitwist.”
Mensen worden vaak achteraf herinnerd aan hun ontremde gedrag, hetzij door de sporen daarvan (in relaties, werk, financiën, etc.), hetzij omdat het hen verteld wordt. Het vergt compassie en tact om dat goed te kunnen hanteren als naastbetrokkene. Als je moeder er niet naar vraagt, of een hint geeft dat ze erover zou willen praten, en er ook verder geen aanleiding is om erover te beginnen, zou ik het laten rusten.
Vriendelijke groet, Ralph Kupka
Beantwoord door: Ralph Kupka op 26 maart 2018
