Beste Jim van Os,
Ik ben vorig jaar september overgegaan van haldol naar clozapine omdat ik van de clozapine tardieve dyskinesie heb gekregen.
Nu ben ik al een aantal maanden op een stabiele dosering clozapine maar ik heb van de clozapine een te hoge hartslag gekregen die niet is weggetrokken. Ik slik hier verapramil voor maar nog steeds ervaar ik soms echt een lichamelijke vermoeidheid. Daarnaast ook sedatie van de clozapine overdag.
Hierdoor heb ik besloten verder te zoeken naar een ander medicijn. Ik heb maandag hierover een gesprek met mijn psychiater gehad, en enkele middelen besproken. Ik zat zelf als alternatief seroquel te denken maar mijn psychiater zei dat je daarvan op termijn suikerziekte en hart en vaat ziekten kon krijgen en daarom raadde ze aan om toch terug naar haldol te gaan. Met de gedachte, met tardieve dyskinesie kan je 100 worden maar met die klachten van de seroquel niet.
Ze laat de beslissing verder wel aan mij. En het is waar dat ik me met haldol altijd goed heb gevoeld, ik heb het 6 jaar gebruikt. Maar ik heb er dus wel tardieve dyskinesie van gekregen, wiebelende tenen, bewegingen met mijn tong, tics met mijn hoofd en daardoor zit ik eigenlijk nooit helemaal stil en dit geeft ook een onrustig gevoel. Dit heb ik dus na 6 jaar haldol gekregen en als ik bedenk dat ik het waarschijnlijk nog lang moet gebruiken ben ik bang wat ik nog meer ontwikkel.
Ik heb een lijstje met alle antipsychotica afgewerkt, en van de moderne middelen vind ik alleen seroquel en latuda geschikt. De klassieke middelen ken ik niet zo goed maar ik heb begrepen dat die allemaal ongeveer hetzelfde risico op TD geven.
Ik ben benieuwd wat uw advies hierin is. Aan de ene kant heb ik het dus altijd goed gedaan op haldol, maar daar heb ik dus TD van gekregen en van de moderne antipsychotica kan je dus weer andere problemen krijgen.
Ik vind het een moeilijke beslissing.
Bij voorbaat dank
