Mijn volwassen zoon van begin 40 logeert momenteel bij mij vanwege zijn vriendin die een burn-out heeft.
Hij is zelf al een jaar depressief en heeft nu ook last van wanen. De waan is soms meer en soms minder op de voorgrond. Hij kan erover praten en nadenken maar zegt dat ze hem uiteindelijk gaan pakken.
Ik probeer zoveel mogelijk bij hem te zijn, veiligheid te bieden en hem in het hier en nu te houden door middel van afleiding. We wandelen samen, schaken samen…
Hij is pas overgestapt van risperidon op aripiprazol. Hij heeft snel last van bijwerkingen dus de dosering verhogen lijkt mij geen optie. Hij slikt nu ook oxazepam.
Wat kan ik nog meer voor hem doen? Als de waan heel actief aanwezig is zit hij te trillen op de bank.
Dank voor uw reactie.
Antwoord
Beste A.,
Ik begrijp uw bezorgdheid, het is naar om je volwassen kind zo angstig te zien en te merken dat wat je ook probeert de angst blijft. Het is wel positief dat hij u vertrouwt en erover kan praten en nadenken. En enorm belangrijk dat u hem zo steunt en opvangt. Medicatie is lang niet altijd effectief bij het verminderen van waandenken, maar in combinatie met een gerichte psychologische behandeling kan er toch vaak verbetering bereikt worden.
Is uw zoon in behandeling bij een GGZ-instelling of staat hij daar eventueel voor open? Bij de meeste GGZ-instellingen werken psychologen die gespecialiseerd zijn in behandeling van psychose. Zij behandelen met CGT-P (cognitieve gedragstherapie bij psychose). Bij deze behandeling wordt eerst geïnvesteerd in een goede relatie, waarbij de hulpverlener goed aansluit bij de gedachten en ervaringen van de cliënt, deze heel serieus neemt en vervolgens motiveert samen te gaan onderzoeken wat er allemaal aan de hand is. En hoeveel gevaar de cliënt daadwerkelijk loopt en/of hoe het leven weer wat veiliger en prettiger kan worden. Er is maar een heel klein beetje twijfel nodig om samen aan de slag te gaan. Omdat u aangeeft dat uw zoon erover kan praten en nadenken, denk ik dat deze behandeling een goede optie kan zijn voor hem.
U kunt wellicht met uw zoon het animatie-filmpje bekijken ‘cognitieve gedragstherapie bij psychose’ op de derde pagina van ‘animaties‘.
Wat ook steunend kan zijn is contact met een ervaringsdeskundige die zelf ervaring heeft met bijvoorbeeld leven met angst, somberheid of psychose, en mee kan denken over wat kan helpen bij herstel.
Heeft u zelf steun om met deze situatie om te gaan? Op onze site bij naasten vindt u tips en organisaties voor familie/naasten.
Ik hoop dat u hiermee verder komt.
Met hartelijke groet,
Clara Koek
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 65+
Beantwoord door: Clara Koek op 18 oktober 2021
