Hallo,
Mijn zus heeft een licht verstandelijke beperking en een autismespectrumstoornis.
Wanneer ze onrust heeft in haar hoofd wil ze dood. Ze koopt pillen en geeft dan ook aan dat ze die heeft. Ze wil eigenlijk helemaal niet dood, behalve als ze onrust heeft.
Ik zit zelf in mijn laatste jaar van de opleiding Social Work, en dit onderwerp komt best weleens voor en in het werkveld kan ik er ook wel mee dealen. Ik merk alleen dat wanneer ik hierover praat met mijn begeleiders of ouders, ik dit heel erg vanuit mijn professionele rol doe en niet vanuit mij als persoon.
Ik ben bang dat ze gesloten moet zitten en dat dat haar helemaal gek gaat maken, en ik wil haar ook gewoon niet kwijt. Ik neem steeds meer afstand van haar door geen contact te zoeken omdat ik bang ben om haar te verliezen. Ook weet ik niet wat ik tegen haar moet zeggen.
Ik heb eigenlijk niet echt een vraag, ik loop er dus wel tegenaan dat ik afstand van haar neem en ik denk dat zij daar net als ik verdriet van ervaart, maar ik weet gewoon niet hoe ik moet handelen.
In ieder geval heel erg bedankt voor het luisteren naar mijn verhaal.
Antwoord
Beste K.,
Wat vervelend om te horen dat je zus zo worstelt met de onrust in haar hoofd. Ik kan me goed voorstellen dat dit niet alleen voor haar, maar ook voor jou erg zwaar kan zijn en het moeilijk is om hiermee om te gaan als naaste.
Het is belangrijk om jouw eigen gevoelens een plek te geven en hierover te blijven praten, zonder in de huid van de professional te kruipen. Je geeft aan dat je het gesprek al aangaat met je ouders en begeleiders. Beiden spelen een grote rol in jouw leven, waardoor jij misschien het gevoel krijgt dat jouw eigen gevoel niet te veel door mag schemeren tijdens deze gesprekken. Je ouders, omdat zij zelf ook steun nodig hebben, en je begeleiders om te laten zien dat je jouw rol als Social Worker goed beheerst.
Het kan fijn zijn met iemand te praten die minder dicht bij het leven van jou en je zus staat. Dit kan bijvoorbeeld de POH-GGZ zijn, maar ook andere lotgenoten.
In onze gratis brochure ‘Leven met een suïcidale naaste‘ staat veel informatie over o.a. zorgen voor jezelf en hoe je het gesprek aan kan gaan met je zus. Ook staan er meerdere organisaties in die je wellicht kunnen helpen bij deze situatie of bij het vinden van lotgenotencontact.
Veel sterkte,
Daphne
Ypsilon
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 20-35
Beantwoord door: Ypsilon op 3 november 2021
