Over het onderwerp ‘openheid over eigen ervaringen’ organiseerden Astare en Avans hogeschool de afgelopen maanden meerdere bijeenkomsten gekoppeld aan het thema: ‘inzetten van eigen kwetsbaarheid binnen de behandelrelatie met cliënten’. Jeroen Kloet deelt hier zijn bevindingen naar aanleiding van deze bijeenkomsten.
Wat een verademing om met gelijkgestemden in discussie te mogen treden over het inzetten van je eigen kwetsbaarheid:
- De herkenning van de angst die je kan overvallen op het moment dat je besluit iets te gaan vertellen over je eigen ervaringen rondom psychische kwetsbaarheid;
- De vrees voor wat de ander hier van kan vinden;
- De twijfel of de ander het wel dragen kan;
- De afwijzing die zou kunnen volgen naar jou als persoon;
- Dezelfde angsten die de cliënt voor je ook zo kan ervaren naar jou als hulpverlener.
Na een aantal sessies meegemaakt te hebben is het voor mij inmiddels wel duidelijk: Openheid over eigen ervaringen, het werkt gewoon!
Maar dus ook de gedeelde ervaringen dat cliënten massaal aangeven het prettig te vinden. Meer verbinding met je voelen. De drempel die lager wordt voor hen door jouw ontboezeming om zelf ook meer te delen over hun eigen binnenwereld.
Of nog mooier, jouw ontboezeming die binnen een groepsgesprek leidt tot herkenning. Herkenning die leidt tot een open dialoog tussen meerdere cliënten over hun leed dan hen al zo lang gevangen houdt in het dagelijks leven. De verbinding die hierdoor tussen groepsleden ontstaat.
Het meemaken van het helend effect hiervan
En ook de heftige reacties die kunnen volgen vanuit cliënten die vanuit ontregeling met jouw gedeelde smart aan de haal gaan. De vertwijfeling bij jezelf of je er wel goed aan hebt gedaan dit te delen. De onzekerheid hoe in de vervolggesprekken dit een punt van aandacht te maken opdat ook jij wenst met respect behandeld te worden zonder dat de behandelrelatie in de knel raakt.
En toch uiteindelijk de gezamenlijke overtuiging dat deze manier van werken werkt. Zoals een groepslid het zo mooi in al zijn eenvoud verwoordde: “Je behandelt mensen toch gewoon zoals je zelf behandeld zou willen worden?”
Inderdaad. In mijn heftigste dalen verlangde ik intens naar een mens die mij troost bood, verbinding met me zocht en daarnaast ook simpelweg kundig was in zijn of haar vak.
Verbinding ontstaat nu eenmaal veel sneller zodra je op hetzelfde niveau zit
Je ziet het overal om je heen. Zodra vrienden onder elkaar zijn, de intenties naar elkaar juist zijn, en het gespreksonderwerp krijgt plots een wending naar degene die besluit zijn of haar hart te luchten dan volgt al snel de verbinding. En na het geboden luisterend oor volgt dikwijls ook al snel een ontboezeming van de andere zijde.
Het zit in onze aard om te verbinden, het zit in onze genen
We zijn groepsdieren, verbinding is simpelweg een levenselixer. Feitelijk is het dus zo simpel. Wens je een vruchtbaar contact tussen hulpverlener en cliënt? Dan is verbinding een absolute noodzaak. Hoe creëer je verbinding?
Deze groepsbijeenkomsten hebben mij geleerd dat het zeer de moeite waard is te overwegen of je als hulpverlener verbinding tracht te realiseren middels openheid over je eigen ervaringen, kwetsbaarheden. Het geeft verbinding naar de ander maar óók naar jezelf.
Een ander groepslid beschreef het zeer mooi: “Ik stond jarenlang niet meer in contact met mezelf en leefde niet echt. Doordat ik mezelf hervond en durfde openheid te geven naar cliënten rondom mijn eigen kwetsbaarheden begon ik weer te leven.”
Door ervaringen als hulpverleners met elkaar te delen op dit vlak kan veel geleerd worden van elkaar.
Zelfreflectie scherpt de geest verder aan
Zowel de verbinding naar jezelf alsmede naar de cliënt kan hierdoor verbeteren hetgeen voor beiden een positief effect teweeg kan brengen. Kortom, openheid over eigen kwetsbaarheid als hulpverlener? Waarom niet?
Fotocredits: Jeroen Kloet
Ken je de PsychoseNet Shop al?
Goede boeken over de Nieuwe GGZ, Psychosegevoeligheid, Trauma en nog veel meer!
Verder lezen over goede zorg en GGZ?
Onderstaande boeken zijn geschreven door hoogleraar Jim van Os. In deze eerlijke boeken lees je meer over psychose, trauma, de nieuwe GGZ, herstel en veel meer.
Geef een reactie