Veel gezochte termen

Artikelen van Jim van Os

Auteur

Jim van Os

Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht.

Jim van Os werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.

Jim van Os schreef deze toegankelijke boeken:

Trauma Begrijpen in 33 vragen

Psychose Begrijpen in 33 vragen

Neurodiversiteit Begrijpen in 33 vragen

We zijn God niet

Artikelen van Jim van Os

Jim van Os - PsychoseNet

Jim van Os zet zich in voor een verandering van de Nederlandse GGZ. Hij wil de psychiatrie verbeteren onder andere op het gebied van diagnostisering, het gebruik van wetenschappelijke inzichten, en co-creatie met mensen die de psychische hulp nodig hebben.

Jim van Os schrijft met regelmaat goede wetenschappelijke artikelen.

De nieuwe GGZ

Samen met andere wetenschappers richtte Jim van Os de beweging De Nieuwe GGZ op, die voor een nieuw model voor psychiatrische zorg pleit waarin onder andere kleinschaligheid, netwerksamenwerking en werken vanuit relatie centraal staan. 

PsychoseNet

Jim van Os is initiatiefnemer & oprichter van Stichting PsychoseNet. PsychoseNet is een stichting die strijdt tegen misverstanden, onterecht pessimisme en vooroordelen over psychose, trauma en stemming en die voor herstel en voor perspectief is.

PsychoseNet is het eerste online zelfregiecentrum en herstelacademie.

Enkele artikelen van Jim van Os zijn:

Delespaul P, Milo M, Schalken F, Boevink W & Van Os J (2016). GOEDE GGZ! Nieuwe concepten, aangepaste taal, verbeterde organisatie. Diagnosis Uitgevers: Amsterdam.

Guloksuz S, Pries L, ten Have M, de Graaf R, van Dorsselaer S, Klingenberg B, . . . van Os J (2020). Association of preceding psychosis risk states and non-psychotic mental disorders with incidence of clinical psychosis in the general population: a prospective study in the NEMESIS-2 cohort. World Psychiatry 19, 199-205.

Guloksuz S, Pries LK, Delespaul P, Kenis G, Luykx JJ, Lin BD, . . . van Os J (2019). Examining the independent and joint effects of molecular genetic liability and environmental exposures in schizophrenia: results from the EUGEI study. World Psychiatry 18, 173-182.

Guloksuz S & van Os J (2018). The slow death of the concept of schizophrenia and the painful birth of the psychosis spectrum. Psychological Medicine 48, 229-244.

Guloksuz S & van Os J (2020). Dr. Strangelove, or how we learned to stop worrying and love uncertainty. World Psychiatry 19, 395-396.

Guloksuz S, van Os J & Rutten BPF (2018). The Exposome Paradigm and the Complexities of Environmental Research in Psychiatry. JAMA Psychiatry 75, 985-986.

van Os J (2013). The dynamics of subthreshold psychopathology: implications for diagnosis and treatment. American Journal of Psychiatry 170, 695-8.

van Os J (2014). De DSM-5 voorbij: persoonlijke diagnose in een nieuwe ggz. Diagnosis Publishers: Leusden.

van Os J (2015). Mental disorder: a public health problem stuck in an individual-level brain disease perspective? World Psychiatry 14, 47-8.

van Os J (2020). Hoe het woord ‘kwaliteit’ in de zorg een nietszeggende term werd. In Taalkracht – Andere Woorden, Andere Werelden (ed. E. K. e. S. B. Christien Birnkgreve), pp. 65-77. ISVW uitgevers: Leusden.

van Os J & Allardyce J (2009). The Clinical Epidemiology of Schizophrenia. In Kaplan & Sadock’s Comprehensive Textbook of Psychiatry, Ninth Edition (ed. B. Kaplan, J. Saddock, V. Sadock and P. Ruiz). Lippincott Williams & Wilkins London.

van Os J, Delespaul P, Wigman J, Myin-Germeys I & Wichers M (2013). Beyond DSM and ICD: introducing “precision diagnosis” for psychiatry using momentary assessment technology. World Psychiatry 12, 113-7.

van Os J & Guloksuz S (2017). A critique of the “ultra-high risk” and “transition” paradigm. World Psychiatry 16, 200-206.

van Os J, Guloksuz S, Vijn TW, Hafkenscheid A & Delespaul P (2019a). The evidence-based group-level symptom-reduction model as the organizing principle for mental health care: time for change? World Psychiatry 18, 88-96.

van Os J & Howes OD (2012). Antipsychotic drugs for prevention of relapse. Lancet 379, 2030-1.

van Os J & Kamp D (2019). Putting the psychotherapy spotlight back on the self-reflecting actors who make it work. World Psychiatry 18, 292-293.

van Os J & Kapur S (2009). Schizophrenia. Lancet 374, 635-45.

van Os J, Kenis G & Rutten BP (2010). The environment and schizophrenia. Nature 468, 203-12.

van Os J & Murray RM (2013). Can we identify and treat “schizophrenia light” to prevent true psychotic illness? BMJ 346, f304.

van Os J, Pries LK, Delespaul P, Kenis G, Luykx JJ, Lin BD, . . . Guloksuz S (2019b). Replicated evidence that endophenotypic expression of schizophrenia polygenic risk is greater in healthy siblings of patients compared to controls, suggesting gene-environment interaction. The EUGEI study. Psychological Medicine, 1-14; doi: 10.1017/S003329171900196X. Online ahead of print.

van Os J, Pries LK, Ten Have M, de Graaf R, van Dorsselaer S, Delespaul P, . . . Guloksuz S (2020). Evidence, and replication thereof, that molecular-genetic and environmental risks for psychosis impact through an affective pathway. Psychological Medicine, 1-13.

van Os J & Reininghaus U (2016). Psychosis as a transdiagnostic and extended phenotype in the general population. World Psychiatry 15, 118-24.

van Os J & Reininghaus U (2017). The Clinical Epidemiology of Schizophrenia. In Kaplan & Sadock’s Comprehensive Textbook of Psychiatry, Tenth Edition (ed. B. Kaplan, J. Saddock, V. Sadock and P. Ruiz). Lippincott Williams & Wilkins London.

Jim van Os is auteur van deze boeken

Hij schreef deze boeken over goede zorg en de Nieuwe GGZ:

Laatste wijziging: