Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Wat helpt in de hulpverlening – overpeinzingen en 2 tips

Stef is als hulpverlener sceptisch over al die afkortingen achter evidence based modellen: "Wat helpt in de hulpverlening? Mensen ontmoeten."

Stef Joos schrijft een blog over wat volgens mem helpt in de hulpverlening. Hij zegt: “Soms denk ik dat de hulpverlening en de psychiatrie “sterft” zodra de grote woorden en theorieën verschijnen”.

Of het nu om ACT, EMDR, FACT, IPS, of VIP gaat… Al die afkortingen waarachter zogenaamde evidence based modellen schuilen. Al die grote woorden waar dikke handboeken over geschreven worden. Al dat “grote gelijk” dat vaak tot eenheidsworst leidt.

Ik vrees dat al die modellen vaker verbergen ‘wat er toe doet’ dan dat ze onthullen ‘wat helpt’.

Wat helpt?

1. Mensen ontmoeten

Hen echt leren kennen en daar in investeren. Beseffen dat ‘zorg’ niet meer is dan erg bescheiden meelopen en mee zoeken.

2. Zoeken naar wat betekenis heeft

Naar wat helpend is. Naar wat nog kan. Naar wat nog gedroomd mag worden.

Waarbij het vaak om dat ‘samen zoeken’ gaat. Ik moet misschien een boek schrijven over het OSZ-model*. Een handboek dan. Dik. En een praktijkboek. Dan kunnen we weer gewoon doen. Gewoon doen wat we eigenlijk moeten doen.

* ontmoeten en samen zoeken – model


Stef Joos is psycholoog en systeemtherapeut. Al meer dan twintig jaar is hij actief in de psychiatrische zorg, meer specifiek en vooral, in de zorg voor psychosegevoelige mensen.

 Meer lezen over wat helpt in de hulpverlening?

Heb je een vraag?

Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.

Verder lezen over goede zorg en GGZ?

Onderstaande boeken zijn geschreven door hoogleraar Jim van Os. In deze eerlijke boeken lees je meer over psychose, trauma, de nieuwe GGZ, herstel en veel meer.

Reacties

5 reacties op “Wat helpt in de hulpverlening – overpeinzingen en 2 tips”

  1. deborah

    Thanks!!! Gain is my favorite!

  2. Edwin Geurtz

    Moest even 2x kijken. Lekker kort. Heb ook zoiets. Voor mij staat centraal:
    1. Hoop. Als dit soort beroepsjargon, protocollen, handboeken, taal. Het zijn allemaal dingen die echt hoopondermijnend zijn. Die term houden we er hopelijk in in de herstelbeweging: HOOPONDERMIJNEND.
    2. contact. Lijkt simpel is het niet. Verder uitgediept betekent dit in mijn ogen:
    3. empathie: jij hebt iets beleefd? Ja, ken ik ook in mijn unieke vorm, ik weet herken, erken en beken.
    4. ik communiceer de “boodschap” het herkende, naar de ander.
    Golden rule: 3+4=2. Lijkt te kloppen

    1. Jeroen Zwaal

      ken je de video van Tom van wel over herstelondermijnende zorg? aanrader! Groet jeroen

  3. SanalSosyal

    Wat fijn dat jullie naar Portugal geweest zijnheerlijk in februari. Lissabon lijkt me een erg leuke stad. Jammer dat je nog geen baan gevonden hebt, maar dat komt vast helemaal goed. Goed werk heeft tijd nodig ?

  4. Clara Koek

    modellen doen per definitie altijd de unieke individuele werkelijkheid en betekenisgeving tekort. Daar zijn het modellen voor. Maar ze geven houvast en dragen bij aan de professionele identiteit. Want we zijn de buurvrouw niet als hulpverlener. Al doet die buurvrouw het soms beter.
    Naar mijn mening hebben ze beslist groot nut ook, ze maken interventies beschikbaar die er eerder niet waren en/of niet beschikbaar werden gesteld voor veel mensen.
    Zolang ze maar niet als een mal over mensen worden heen gelegd. Niet weer de zoveelste mal, waardoor iemand nog verder vervreemd van zichzelf en zijn zelfhelend vermogen.
    Zolang we durven te ontmoeten en even al die modellen kunnen laten voor wat ze zijn. Mooi woord: ont-moeten…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *