Piekeren doen we allemaal wel eens. Hoe sterker deze gedachtestroom, hoe lastiger deze is te stoppen. Door blogs te schrijven brengt Pien ordening aan in haar leven. Deze keer over de vragen: “Hoe zet ik mijn gepieker stop? Op welke wijze kan ik me beter gaan voelen?”
Vandaag kwam ik thuis, ik was bij mijn vriend geweest wat fijn was. Toch begon ik bij binnenkomst spontaan te huilen.
Wéér thuis, weer piekeren en me ongemakkelijk voelen. Wat is dat toch?
Eergisteren kreeg ik een website doorgestuurd van mijn psycholoog: www.snelbeterinjevel.nl van het Trimbos-Instituut. Hierin staan verschillende onderwerpen waarmee je kunt oefenen: beter slapen, minder stress en minder piekeren. Ik heb vooral gekeken naar het minder piekeren. Met oefeningen als ‘het piekerkwartier’ en ‘de gedachtenstop’ kun je oefenen met minder piekeren.
Piekeren of verwerking?
Door de website ging ik extra opletten: het piekeren is soms bijna non-stop aanwezig, tenzij ik voldoende afleiding heb. Het niet meer spontaan dingen kunnen doen, mensen opzoeken, verlies van humor, en een gevoel van vrijheid kwamen ook langs in mijn gedachte. Ik weet niet waar de grens ligt tussen het verwerken of piekeren.
Volgens een website voor hooggevoelige mensen, is piekeren het overmatig denken waarbij je niet in staat bent om te relativeren.
Stoppen met piekeren, hoe doe je dat?
Volgens de websitepagina ‘piekeren stoppen 5 praktische tips’, kun je het beste beginnen met de oorzaak van het piekeren. Welke angsten veroorzaken het piekeren? Afleiding zoeken is stap twee, een wandeling, yoga, een hete douche nemen. Een andere tip is relativeren, maar hoe doe je dat?
Relativeren, hoe doe je dat?
Relativeren is te leren schijnbaar. Een leerdoel kan zijn: ‘loslaten waar je geen verantwoordelijkheid voor hebt of waar je geen invloed op hebt’. Ik vind het lastig om te relativeren als diepgewortelde angsten een rol spelen in mijn gedachtes en emoties.
Verlatingsangst, faalangst, en veel gedachtepatronen zijn gevormd door dingen in mijn verleden
Nu steken ze in een kwetsbare periode weer de kop op. Het invullen van gedachtes, zwart kijken, piekeren, het zijn allemaal valkuilen.
Soms kan ik de gedachtes toetsen, door bijvoorbeeld iemand direct iets te vragen. Ik vraag ze of ze bijvoorbeeld nog willen afspreken, als er niet direct antwoord op de vraag komt. Soms is dat niet mogelijk.
Graag zou ik een manier vinden om beter met mijn situatie om te gaan
Ik krijg al cognitieve gedragstherapie in de vorm van ‘gedragsexperimenten’ en oefeningen om meer vertrouwen te winnen in situaties waarin ik me angstig of ongemakkelijk voel. De tips van websites zijn handig en met discipline zou het kunnen lukken.
Alleen een quick fix om je beter te voelen en lekker in je vel te zitten is er denk ik niet.
Geef een reactie