‘Ze heeft een psychose’, dit zijn de woorden van de vader van mijn dochter terwijl ik hem telefonisch uitleg wat haar gedrag is van de laatste dagen terwijl wij op vakantie zijn. Het is alsof ik een keiharde klap in mijn gezicht krijg. Bijzondere jaren met mijn dochter met psychose.
Het lijkt wel wat manisch?
Een paar dagen eerder zei een vriendin al tegen me ‘het lijkt wel wat manisch haar gedrag’. Ik wist echt niet wat ik wel of niet moest doen. Het enige wat ik wist op dat moment is dat mijn dochter volledig uit verbinding was met zichzelf en daarmee dus ook met mij en dit had ik nooit eerder meegemaakt met haar.
Ik durfde niet te vertrouwen op mijn intuïtie want ik had geen idee wat er gebeurde. Ik voelde een soort paniek die ik niet kende van mezelf.
In de tipi, waar we op dat moment verbleven, typte ik letterlijk in google in; wat te doen als iemand manisch gedrag vertoont. Achteraf gezien wist ik wel wat ik te doen had, maar ik nam mezelf niet serieus en durfde hier niet op te vertrouwen.
Het was een bumpy ride
Het was op z’n zachts gezegd een bumpy ride deze hele periode. 5 psychoses in anderhalf jaar tijd, met opnames en al. Iets waar ik enerzijds dankbaar voor ben en anderzijds geen goede ervaringen mee heb omdat dit niet de plek is waar mijn dochter tot rust komt. En dan heb ik het nog niet eens over de manier van omgaan met de ‘patiënten’, want dat is een verhaal apart want ik denk echt dat dit heel anders en beter kan, maar dat terzijde.
Ik was mezelf niet alleen vergeten in deze periode maar ook wat kwijt
Als er IETS is dat ik wel geleerd heb in deze rollercoaster periode, is het weer durven vertrouwen op mijn intuïtie. Ik ken mijn kind het beste en er is altijd dat innerlijke weten. We durven er alleen soms niet op te vertrouwen omdat andere mensen andere dingen zeggen dan jouw gevoel. Of omdat je in een systeem terecht bent gekomen die haaks staat op waar jij in geloofd. En je jezelf gek laat maken door hoe je denkt dat je hiermee om moet gaan. Of wat ‘ze’ je vertellen de enige weg is voor je kind.
Je hebt innerlijke rust nodig
Dit maakt dichtbij jezelf blijven, voor jezelf staan en op je intuïtie vertrouwen niet gemakkelijk maar extra belangrijk. Hier heb je innerlijke rust voor nodig.
Ik ken dit proces maar al te goed inmiddels want ik ben er volledig doorheen gegaan, heb alle facetten gezien en doorleefd. Daarom voel ik me ook zo dankbaar dat ik er nu mag zijn voor al die ouders die zich ook alleen voelen in dit proces, die weten dat het anders kan en het ook graag anders aan willen pakken.
Ik maakte online oefeningen
Een van de mooie dingen die er uit deze pittige en toch ook bijzondere reis is gekomen is dat ik mijn meest effectieve oefeningen, die mij enorm hebben geholpen om weer innerlijke rust te vinden, verzameld heb ik een online omgeving.
Deze oefeningen zijn zowel voor naasten als voor mensen met een psychosegevoeligheid zelf. Omdat ik zoveel nuttige informatie heb gevonden op PsychoseNet in mijn zoektocht naar antwoorden, deel ik met liefde deze korte praktische oefeningen gratis hier met jullie.
Dit is de link naar de online omgeving.
inlogcode: Zelfliefde
Behoefte aan een luisterend oor?
Wil je je verhaal kwijt? Onze PsychoseNet chatprofessionals staan voor je klaar.
Ik wens je heel veel liefde en innerlijke rust.
Liefs Glancy
Glancy, is 48 jaar, woont in Utrecht samen met haar dochter. Ze is al 21 jaar ondernemer.
Meer lezen over psychose?
- De (vele) gezichten van de psychose
- Extra pittige mosselen – gezien worden door een naaste helpt
- Bumpy roads – de ervaringen van Jeroen Kloet
Ken je de PsychoseNet Shop al?
Goede boeken over de Nieuwe GGZ, Psychosegevoeligheid, Trauma en nog veel meer!
Geef een reactie