Hoe een politiebusje dat de hoek om kwam scheuren, veel verhalen naar boven brengt… Dat overkwam Marijn. Dat bracht hem ertoe zijn eigen ervaringen te delen. Ook vertelt hij hoe dankbaar hij is dat de politie hem een aantal keren veilig heeft ‘weggebracht’.
Tijdens een kerstviering een aantal jaar geleden, zat ik met een aantal medepatiënten buiten een sigaretje te roken. Vanuit het niets kwam er een politiebusje de hoek om scheuren, met sirenes en zwaailichten aan. We schrokken ons dood. Het ging toch niet om ons? Wij waren toch niet in de war? Het busje ging gelukkig aan ons voorbij, maar de schrik zat er goed in. De heftige verhalen over gedwongen opnames en politie-inzet kwamen los. Eigenlijk was het wel fijn om de traumatische ervaringen met de politie met elkaar te kunnen delen.
Ik ben oersterk als ik psychotisch ben
Welke verhalen kon ik vertellen? Vooral in het begin was de politie-inzet heftig. Ik kan me nog goed herinneren hoe ik in de kamer voor de kachel stond en vier brede agenten mij in de boeien probeerden te slaan. Het lukte niet. Ik ben namelijk oersterk als ik psychotisch ben. Komt waarschijnlijk door de adrenaline die door mijn lijf giert tijdens een manisch/psychotische ontremming. Natuurlijk was het kansloos om zo te blijven staan en ik had me daarom maar overgegeven. Een tweede treffen was heel heftig. Ik was zo bang en tegelijkertijd zo woedend dat de politie voor mijn deur stond, dat ik de deur niet open durfde te doen. Hierop werd de deur door de politie ingeslagen. Een arrestatieteam kwam binnen stormen en ik werd onder schot gehouden. Dit was heel bizar om te ervaren, en als ik niet op de grond was gaan liggen had het fataal met me af kunnen lopen.
Dat het soms ernstig mis kan gaan bewijst de dood van de autistische en schizofrene Cyprian Broekhuis (23), die op 7 september 2016 thuis levensgevaarlijk gewond raakte door zes politiekogels. Een dag later overleed hij in het ziekenhuis. Ook ik heb een mes in mijn handen gehad toen de politie voor de tweede keer mijn deur aan het inslaan was. Gelukkig heb ik het mes van het balkon af kunnen gooien. Ook een Duitse verwarde persoon had een mes bij zich, en is op 13 augustus 2020 in Amsterdam-West doodgeschoten door de politie. Ik liep er toevallig langs, want ik zat om de hoek in de instelling.
Na mijn mes-incident en de steeds heftiger confrontaties zag ik in dat dit niet meer kon
Samen met de SPV’er hebben we een afspraak gemaakt met de wijkagent, om te kijken hoe de politie-inzet in mijn geval minder heftig kon verlopen. Het lijkt eenvoudig, maar je moet in een stabiele periode nadenken hoe je enigszins rationeel kan handelen als er sprake is van een psychotische crisissituatie. Onze afspraken? Ik zou de deur opendoen. Midden in de kamer op een stoel gaan zitten. Mijn tas rustig mogen pakken en dan rustig in de ambulance meegaan naar de instelling. De eerste keer na het maken van de afspraken, toen er weer sprake van een crisissituatie was, hield ik me gelukkig aan wat was afgesproken. De politieagenten gaven bij binnenkomst aan dat ik er keurig bij zat en verder ingrijpen niet nodig was.
Later die nacht, na heel wat overlast, kon ik wel mee, met de psycholance. In 2014 is Ambulance Amsterdam gestart met de psycholance voor psychiatrische patiënten, vanuit de filosofie dat iedere psychiatrische of verwarde patiënt recht heeft op medisch geïndiceerd vervoer. De ritten met de psycholance heb ik als kalmerend ervaren. Veel beter dan met de boeien om, in een politiebusje, naar de cel te worden gebracht.
De politie heeft het erg druk met verwarde mensen
Voor het zevende jaar op rij is het aantal meldingen van personen met verward gedrag landelijk gestegen. In 2012 registreerde de politie nog 44.500 incidenten, vorig jaar waren dit er bijna honderdduizend. De term verward persoon is een term die de politie gebruikt. Zij treffen frequent mensen aan die in verwarring zijn en hen hulp vragen.
Bij verwarde personen gaat het veelal om kwetsbare mensen die te kampen hebben met verschillende aandoeningen en beperkingen op meerdere levensterreinen. Het zijn mensen met een medicijn- of middelengebruik, dementie, verslaving, schulden, dakloosheid of een verstoorde suikerspiegel. Soms zijn het mensen in de illegaliteit, met een verstandelijke beperking of psychiatrische stoornis. Niet elk verward persoon is dus een psychiatrisch patiënt, want de GGZ hanteert een ander criterium voor psychiatrische patiënten die in aanraking komen met de politie. Als iemand een gevaar is voor zichzelf, of voor anderen, dan pas kan iemand gedwongen worden opgenomen.
Persoonlijk zou ik de politie en hulpverleners het volgende mee willen geven
Blijf in een crisissituatie ten eerste heel kalm en beheerst. Probeer eerlijk te zijn over de situatie en een gesprek aan te gaan met de patiënt. Houd afstand van de persoon, zodat een goede inschatting van de situatie mogelijk is. Grof geweld kan woedeaanvallen uitlokken, die gevoed worden door psychotische angst.
Tenslotte het goede nieuws: de politie heeft vertrouwen in mij gekregen
Althans zo ervaar ik het. Ik werd de laatste keren, dat een opname noodzakelijk was, heel rustig benaderd en vervoerd in de psycholance. Ik vind het een groot compliment waard. Sterker nog, ik ben de politie zeer dankbaar voor de keren dat ze mij veilig in de instelling hebben gekregen!
Geef een reactie