Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Hoe kom je uit de psychiatrie? Tips bij herstel

Van psychiatrie naar herstel

Mijn behandelaar wilde me haldol voorschrijven. En toen was ik er klaar mee, met de hele psychiatrie. Ik heb de resterende medicatie, de lithium, door de wc gespoeld.

Dit blog is voor jou. Omdat je misschien net als ik destijds op zoek bent hoe je uit de GGZ kunt komen.
Al die tijd had ik een intuïtief gevoel dat de medicatie niet goed voor me was en dat ik niet manisch-depressief ben of bipolair.

Het is gelukt! Ik ben ondertussen negen maanden vrij van alle medicatie en voel me veel beter.

Mijn DSM-5 diagnose is dan ook: normaal!

Ik deed het als volgt. Eerst de antipsychotica (olanzapine in mijn geval) afbouwen tot één tablet, in overleg met mijn behandelaar. Dat was niet goed genoeg, ik kreeg ontwenningsverschijnselen. Daarna heb ik met een medicijnknipper van de apotheek drie maanden een halve tablet genomen, en daarna drie maanden een kwart tablet. Maak de periode om af te bouwen zo lang als je denkt dat nodig is. Vooral bij jarenlang gebruik raad ik aan om de antipsychotica heel voorzichtig af te bouwen, en altijd in overleg met je psychiater of arts.

In een kwart tablet zit nauwelijks werkzame stof en dan kun je stoppen. Wanneer het niet gaat, ga je terug naar de hoeveelheid medicatie waarbij het wel ging en dan houd je die nog een aantal maanden aan.

Van het afbouwen van de medicatie kun je opnieuw psychotisch worden

Er kan een rebound-effect plaatsvinden, wat kan leiden tot een flinke terugval. Ik heb op het moment dat ik last kreeg van ontwenningsverschijnselen een tijdje een een slaaptablet genomen (lorazepam) en daarna doofde de psychose langzaam uit.

Waarschijnlijk weet je ondertussen hoe het is wanneer je licht psychotisch bent. Het is van belang om te beseffen dat je makkelijker associaties maakt en dat je zelf met je verstand moet gaan filteren of het wel of niet klopt. Het is van belang om uit de angst te stappen en van vertrouwen uit te gaan.

Ik heb een collage gemaakt met onder meer het woord Gezond en wanneer ik uitrustte en op bed lag, keek ik de hele tijd naar dat woord. Verder had ik er een groot hart op gemaakt en foto’s van de mensen waar ik van houd. Ik werd hier rustig van en hield er een goed gevoel aan over.

Ik heb de overige medicatie, de lithium, in één keer afgebouwd nadat de behandelaar voorstelde om mij haldol te geven. Ik heb diezelfde avond alle medicatie door het toilet gespoeld en heb aan niemand verteld dat ik gestopt was. Ik heb geen enkel negatief effect gemerkt van het stoppen met de lithium. De antipsychotica moet je daarentegen wel gedoseerd afbouwen.

Bij de GGZ-instelling waar ik in behandeling was, ben ik uit zorg gegaan en heb daar aangegeven naar een eerstelijnspraktijk te willen gaan. Belangrijk is om aan te geven dat je vrij bent, je mag zelf kiezen waar je zorg wilt afnemen. Zodra het beter gaat, dus aangeven dat je naar een eerstelijnspraktijk wilt. Geef desnoods aan dat je een advocaat in zult zetten. Wees duidelijk. Laat de huisarts uitzoeken waar ze je willen accepteren.

Mijn tips bij herstel:

  • Doe het in je eigen tempo en op jouw manier.
  • Zorg dat je. zodra het beter gaat, naar de eerstelijns zorg gaat. Dit is beter dan bij een grote GGZ instelling, waar ze in mijn optiek en beleving niet aan herstel werken maar vooral aan symptoombestrijding.
  • Vertel je verhaal aan een psycholoog. Neem cognitieve therapie, dring er op aan dat je dat nodig hebt.
  • Bij Mentaal Beter boeken ze goede resultaten bij de behandeling van onder andere depressie.
  • In de eerstelijnspraktijk gaven ze me aan dat de belasting en belastbaarheid niet in balans waren. Dit is wat er aan de hand is bij een psychose. Niets meer en niets minder. Niet denken dat je “gek” bent, het is een gewone menselijke ervaring.
  • Geef duidelijk aan je familie en behandelaar aan dat je je nimmer meer laat isoleren. Leg dat vast. Het is inhumaan en barbaars. Niemand verdient het om in geval van een psychose, wat een angstaanjagende ervaring is op zichzelf, in een hok te worden gestopt. Er zijn 24 GGZ instellingen die High & Intensive Care bieden, waarbij je (in principe) niet geïsoleerd wordt. Voorbeelden zijn de HIC bij GGZ InGeest in Haarlem en bij GGZ Breburg.
  • Schrijf een instructie voor familie en vrienden dat wanneer je psychotisch bent dat het van belang is dat ze “meegeven” met wat je ervaart en er niet tegen ingaan. Hoe rustiger en hoe minder angstig zij zijn, hoe beter het gaat. Bekijk ook de animatie met 10 tips bij psychose.
  • Wanneer je erg slecht slaapt: zorg dat je lorazepam krijgt of een ander slaapmiddel. Vraag dit aan bij de huisarts. Gebruik het kort en alleen als het écht nodig is, je raakt er makkelijk verslaafd aan.
  • Kijk wie je kan helpen, wie je vertrouwd en vraag diegene om hulp.

Iedereen kan psychotisch worden. Er is gewoon even geen balans tussen alles wat je hebt meegemaakt en wat je kunt dragen. Rust en liefde is wat je nodig hebt

Een psychose is een angstaanjagende ervaring in mijn optiek. Het lijkt alsof je in je onbewuste terecht komt. Voor mij is het een signaal dat het even helemaal op is en dat je rust nodig hebt. Dat is alles, niet bang van worden.

Graag wijs ik je op de volgende feiten:

  • Er is geen wetenschappelijke onderbouwing voor psychiatrische diagnoses.
  • Psychiaters van de instelling waar ik in behandeling was stapelen medicatie op medicatie en hanteren de isoleercel. Dit helpt niet. Ik heb zelf ervaren dat je er op achteruit gaat, mijn zelfbeeld werd laag en ik raakte sociaal in een isolement. Door de medicatie voelde ik mezelf niet meer en verloor ik initiatief en overzicht.
  • In de wachtkamer bij de GGZ instelling zag ik geen “rare gekken” (zo beschouwde ik mezelf ondertussen, hoe pijnlijk is dat) maar gewone mensen, die in mijn optiek even uit balans waren en weer kunnen helen. Wellicht wat gevoeliger dan anderen, of meer meegemaakt. Ik heb psychologie gestudeerd en vanuit die achtergrond zie ik dat de zorg bij de instelling waar ik werd behandeld voor mij niet goed was.
  • Er worden veel psychiatrische diagnoses verstrekt. Veel meer dan vroeger, toen je gewoon overspannen was.
  • Laat een blanco second opinion verrichten, deze kun je aanvragen via de huisarts. Geef je oude diagnose niet prijs.

Ik ging dwars door al mijn angsten heen. Mijn leven is nu een stuk fijner en ik wil op termijn weer aan het werk. Het is wel nodig om je relaties opnieuw uit te vinden, want je bent even wat afhankelijker geworden. Op die momenten voelde ik mijn hoofd, mijn inschatting is dat het angst was. Inmiddels ben ik mijn financiële administratie aan het oppakken, want dat is een zootje geworden. Tijdens psychoses heb ik nare dingen gezegd tegen familie. Ik heb excuus aangeboden en laat het verder los. Ik was op dat moment in de war. Vergeef het jezelf en ga verder. Ik geef het nu een tijdje en dan ga ik weer aan het werk.

Ik wens je veel sterkte en liefde. Ik weet hoe naar het is in een isoleercel; barbaars, vernederend en inhumaan

Laat het je niet opnieuw gebeuren. Stap in je kracht en kom eruit. Ik deed het voor mijn dochter en ging er dwars door heen.

Het gaat nu al negen maanden prima. Ik leef en voel weer. Ik zet geen voet meer in de psychiatrie en heb een protocol klaarliggen voor als het ooit weer misgaat en de lorazepam zit standaard in mijn tas. Diep van binnen weet ik dat het niet nodig zal zijn. Ik ben zielsblij dat ik eruit ben.

Uit de psychiatrie komen kan, en als ik het kan, kun jij het ook! Gebruik al je kracht


Naam bekend bij de redactie.

photo credit: pexels.com

Reacties

17 reacties op “Hoe kom je uit de psychiatrie? Tips bij herstel”

  1. Rip mezelf want ik heb een zorgmachtiging. fuck GGZ en iedereen die ervoor werkt. Kwakzalverij.

  2. ivan

    Een erg moedige blog over psychose. Het is een uitstekende strategie om je omgeving te informeren hoe ze ermee om moeten gaan. Ooit woonde ik in een huis met iemand die ophield met zijn medicatie en als gevolg daarvan een psychose kreeg. Het was heel beangstigend, omdat ik niet wist hoe ik hiermee moest omgaan. Met hem gaat het gelukkig beter omdat hij in een begeleid wonen-project is terecht gekomen.

    https://www.zonnewende.net/

  3. Lee Noppen

    Ik ben van de mening toegedaan dat overleggen in de psychiatrie nooit zal slagen om ergens te geraken in het leven wegens dat de gemaaakte afspraken nog meer beperkingen op kan leggen dan wat de ziekte alleen al betreft. Collocaties en besindvoering bijvoorbeeld. Ik kan me er wel bij voorstellen dat deze maatregelen er niet zijn voor dz qhow, maar deze het leven laten ruineren van jonge mensen die als recidief worden beschouwd vanwege verslaving en of agressief gedrag is toch geen oplossing waar huidige generatie dertigers en veertigers, soms wel 50’ers en 60’ers mee gediend is?
    Langs de ene kant spreken ze dan van een autonomie te besteunigen, maar anderszijds worden de meeste lusten herleid tot apathie en waanzin om de mensen die instaan voor de behandeling tegenmoet te treden met hun onverzadigde drang om authoriteit te stellen boven het individu zelf en dit duidelijk noodzakelijk vinden om zichzelf te kunnen bevestigen populisme verdzr in eigen tang te nemen en zo het stigma enkel en alleen maar vergroten tov dz naaste omgeving.
    Ik pleit voor een volwaardigere democratie binnenin de kringen van huisgevestigde psychiatrie en hoop dat op een dag iedereen zal kunnen genieten van zijn vrijheden zonder een overdreven sociale controle die de mensen manipuleert tot meelopers en sideliners.

  4. maria

    hoi, ik heb nu een voorwaardelijke machtiging. ben bang als ik ooit zou willen stoppen. ze gelijk verplichte zorg aanvragen. gaat in 2020 in. ook al zou het dan goed blijven gaan. ook al zou de voorwaardelijke machtiging of verplichte zorg gestopt zijn. ben bang als ik over bv 3 jaar zeg ik wil stoppen na afbouw. want mijn pscyhiater wil wel zo min mogelijk medicatie voor mij. ze gelijk verplichte zorg gaan instellen. dus eigenlijk zou je dan niks meer te vertellen hebben. je bent dan compleet afhankelijk van de pscyhiater ook al gaat het al tijden goed. de pscyhiater is iets afgebouwd. vorig jaar ook al. hij wilde de machtiging stopzetten maar door 2 vroegere behandelaar wordt hij toch voortgezet. je leeft niet door medicatie, heb geen gevoel/gevoelens/emoties meer. kan niet bij de liefde van Jezus en God komen. hebt daar dus ook bijna geen contact mee. wat heel erg is voor een christen. maria. niet mijn echte naam.

  5. Wouter

    sterk
    sinds eind 2013 heb ik zelf geworsteld met een volsagen vernietigd leven, om in het midden ervan niets anders dan alleen mezelf te vinden, doordat ik sindsdien de sedatie het hoofd ben gaan bieden. Ik wist niet hoe, had wel het idee dat er belangrijkere dingen waren dan het leven dat ik leidde. Zoals een tweelingzus. Die psychiater is. #killmefortheirony Maar kom daar maar ’s achter, na ruim 15 jaar met middelen gesteunde ontkenning te hebben ‘gevierd’. Psychose? No way: Andere belangen. Als bv iemand heel aardig is en er met je portomonee vandoor gaat, ben je ook in de war, totdat je begrijpt dat er mensen zijn die dat soort dingen wel doen. Hop: Uit de war. Halverwege zo’n ‘verhelderend traject’ er pillen in mikken waardoor je blijvend niet begrijpt dat er mensen zijn die dat doen, betekent ook dat je de mensen die voor je portemonnee aardig komen doen in je huis verwelkomt en ze alle ruimt gunt om te doen waarvoor ze komen dat is een ander verhaal en alles behalve een geestesziekte. GGZ moet zich echt structureel uit de samenleving terug gaan trekken: Ik zeg minstens een halvering van het aantal diagnoses, er ontstaat dan (weer) een norm waarin mensen elkaar helpen om dat ze dat kunnen. Nu kan dat ook, maar mensen kunnen elkaar ook wanneer het ze uitkomt naar de GGZ doorverwijzen, de doodsteek voor een sociaal gezonde samenleving. Mensen verminderen namelijk constant geestelijk lijden bij elkaar, dat is gezond en niet aan alleen psychiaters voorbehouden het is (was?) normaal om met de mensen om wie je geeft en die om jou geven en bij wie je je op je gemak voelt te praten over de duinen waar je mee zit. Maar wanneer er een cultuur ontstaat waarin iemand die support en die gelegenheid onthouden en ontnomen wordt, (zoals bij ‘clienten’: toch een beetje anders, gebruiksaanwijzing bla bla bla etc) raakt iemand op een sociale en maatschappelijke afstand waardoor psychisch lijden ontstaat en minder afneemt. Wat hebben pillen voor zin dan? Dat je het niet zo doorhebt dat anderen je mogen laten barsten? Ben je dan patient? en van welke ziekte dan? En wanneer het een ziekte is, wie heeft die dan?
    Hoi Nederland, is dit normaal? Het antwoord is ja hoor, dat is geen goed nieuws.
    Ik heb mijn eigen oneigenlijke bestaan af kunnen werpen en ik leid mijn eigenlijke bestaan meer en meer en dat leidt ook tot een zinvol bestaan, alleen doordat ik mijn hersens weer 100% kan gebruiken, vertrouwen en op die manier in staat ben om te begrijpen. Meer is het niet en dat is goed nieuws.
    https://liggendstreepjehoofdletr.wordpress.com/…/beyond/

    1. Wouter

      niet duinen, maar dingen* waar je mee zit exc en dat blog is hoe dan ook inhoudelijk interessant, lees ook ‘de Wende’:https://liggendstreepjehoofdletr.wordpress.com/2016/09/08/leger/

      en ‘Walgelijk’
      https://liggendstreepjehoofdletr.wordpress.com/2016/10/15/walgelijk/

  6. Rh

    Wat een lef en zelfvertrouwen ik slik al heel lang chlomepramine en seroquel .Ik heb hele slechte ervaringen met het stoppen van medicatie ,ik was ook aangekomen maar ben intussen van 90 kilo naar 67 kilo gegaan. Mij is afgeraden om het af te bouwen (never chance a winning team) dus ik blijf dit slikken tot ik het kistje in ga en eerlijk ge zegt voel ik me prima ja met mijn 58 jr voel ik me soms zelfs gelukkig

  7. Thanka

    Wat een goede blog. Dank je wel voor het delen. Ik voel me gesteunt. Ik ben ook bezig mijn diagnose te weerleggen. Het vervelendste is dat mijn psychiater mij niet gelooft. Alles wat bij mij verkeerd gaat wordt op die diagnose geworpen. Ik kom met mijn psychiater en factteam er niet uit. Ik ga een second opinion doen. En hoop dat dat me wel helpt. Mijn psycholoog zegt ook dat mijn diagnose niet klopt. Daar heb ik ook een rapport van.Nogmaals bedankt voor je blog. Het helpt me ontzettend veel.

  8. Liza

    Dank! Zo’n goed verhaal!

  9. Wendy

    Hallo, nog een keer Wendy,
    Ik heb wat aanwijzingen dat ik verkeerd begrepen ben en wil daarom toelichten wat ik bedoel met dat mijn dochter en ik het goed hebben gedaan. Ten eerste voel ik me stabiel en ten tweede vind ik dat we goed hebben samengewerkt. Bijvoorbeeld: als ik een beetje hypomaan ben en niet goed op haar aansluit, roept zij, dat ik haar buitensluit. Dan leef ik me in haar in en ga ik na hoe ik dat veroorzaakt heb en stuur ik bij.
    Dank je wel voor het lezen.

  10. Wings

    Mooi! Herkenbaar en dankjewel. Fijn om herkenning te hebben. Ik blijf het ook jammer vinden dat psychoses zo vaak worden gezien als levenslange ernstige stoornis, ipv een periode in je leven uit balans zijn. Waarom toch? Soms is het ernstig. Ja. Maar waarom niet eerst van het positieve uitgaan? Gelijk moeten alle symptomen gedoofd worden, terwijl juist symptomen zoveel zeggen over waar je van binnen bent, de symbolische belevingen in je psychose zeggen zoveel over je onderbewustzijn, wat prachtige mogelijkheden geven tot echte heling, als je het maar mag doorwerken, ipv moet onderdrukken.
    Supergoed dat je deze stap gezet hebt, je hebt het wel overwogen gedaan. Ik heb m ook gezet, ruim een jaar geleden, tegen advies in van mijn psychiater. Bij mij was het misschien makkelijker, maar ik heb het daarna vrij alleen gedaan, wel stabiel gebleven. Ik heb me vaak schuldig gevoeld, maar wist dat ik de kans moest grijpen voor herstel. En die krijg je in de psychiatrie vaak niet. Ben je ook op het forum? Je kunt mij daar vinden onder deze naam als je wilt verder kletsen. Groetjes, nogmaals dank je voor het delen en het beste!

  11. Wendy

    Wow wat een Superboost! Heb ‘m helemaal van je ontvangen. En in het samenzijn met mijn dochter dachtvoelde ik vandaag nog eens: We hebben het goed gedaan!
    Het allerbeste en een Hartelijke groet

  12. Karel Burgs

    Respect. Vooral dat het je gelukt is weer in je kracht en innerlijke intenties te gaan geloven ondanks alle tegenwind. En je doelen gaat bereiken. Dat is de beste manier om weer met opgeheven hoofd verder te kunnen. ( en degenen die je afschreven een poepie te laten ruiken, zeg maar, ik hoop dat die mensen onze verhalen hier lezen, weten ze even dat we nog bestaan).

  13. Anniek

    Beste hij/zij,
    De titel zag ik op facebook “hoe kom je uit de psychiatrie”. Het sprak mij gelijk aan. Ook ik worstel al jaren om uit die psychiatrie te komen en wil mn medicatie afbouwen, maar ik ben angstig als ik bv mn Abilify van 10 mg naar 5 mg doe. Hoe je de diagnose omschrijft van een psychose is mooi.
    Het gebruik van een Lorazepam, pas ik al toe.
    Ook rust en liefde heb je nodig om te herstellen en weer een plekje in de maatschappij te krijgen.
    Ik volg nu de cursus “Werken met eigen ervaring”. Ik wil heel graag als ervaringsdeskundige aan het werk, maar de angst dat ik het niet kan steekt de kop op.
    Wat betreft de hulp van GGZ ben ik zoekende, ik weet niet waar ik terecht kan met mijn probleem.
    Er is in het verleden nu eenmaal veel gebeurd.
    Ik zou graag met je in contact komen.
    Het is een mooi blog dat je hebt geschreven.
    Veel succes met je verdere leven.

  14. Wilhelmina

    Top ervaring? Allemaal bijna zelf gedaan! Heb geen psychoses, soms op de rand, dat zeggen de deskundige en ik voel dat het klopt. Lithium ook gehad, uit mezelf accuut mee gestopt, waar de toenmalig arts niet blij mee was. Had wel van alles kunnen gebeuren! Is niet gebeurt! Nu nog antidepressivia en kalmeringsmiddelen. Het laatste helpt al is het maar tijdelijk. Over de antidepressivia twijvel ik al langer.
    Ook al eens op eigen houtje proberen af te bouwen. Niet volbracht. Doe ik vast nog wel een keer, niet meer helemaal op eigen houtje. Hoop voor jouw dat het zo goed zal blijven gaan. Wens je vèèl geluk.?

  15. Susanne

    Yes! Dat is het. Dat wil ik graag onze cliënten meegeven. Oh man. Wat mooi! Knap gedaan. Je mag echt trots op jezelf zijn. ✌️️?

  16. Clara Koek-Michels

    Tjonge, wat een krachtige blog! Wat een moed en inzicht. Je eigen koers gevaren en aangelegd aan je eigen steiger. Ik wens je alle goeds en geweldig dat je deze ervaringen en tips deelt, daar kunnen anderen weer hoop uit putten! hartelijke groet Clara

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *