San Nijensteen is niet bekend met spiritualiteit tot ze in 2013 voelt dat er een mentaal luikje bij haar open gaat. “Het was geen psychose, maar een spirituele ervaring die door onwetendheid uitmondde in een crisis”. San pleit vandaag de dag voor meer erkenning van spirituele ervaringen binnen de psychiatrie.
Tot de zomer van 2013 leefde ik een normaal leven. Ik ben een gezonde vrouw, gelukkig getrouwd en moeder van drie zonen. Ik heb een relaxte parttimebaan, een fijn huis, geen geldzorgen, geen traumatische jeugd, geen psychische klachten. Echter in een tijdsbestek van drie weken verandert mijn leven totaal.
Na een gesprek met vrienden over spiritualiteit (iets waar ik tot aan dat moment totaal niet mee bekend ben), is het alsof er diep in mij iets geraakt wordt, alsof er een luikje opengaat. Vanaf dat moment bevind ik mij in een rollercoaster en gebeuren er bizarre dingen. Uit het niets hoor ik stemmen, voel ik energieën van overleden dierbaren en kan ik zelfs met ze communiceren.
Ik zie engelen, krijg visioenen en heb gevoelens van totale eenheid met alles en iedereen
Ik weet niet wat mij overkomt. Een plotseling besef dat ik onderdeel ben van een veel grotere wereld dan de wereld zoals ik die tot dat moment ken. Ik voel mij als Harry Potter die ontdekt dat hij deel uitmaakt van een magische wereld. Een deel van mij vindt het fantastisch een ander deel denkt: help wat moet ik hiermee? Ik probeer het te begrijpen, het in een rationeel kader te plaatsen, maar dat is onmogelijk, niets van dit alles komt overeen met dat wat ik ooit geleerd heb. En uiteindelijk wordt het teveel, mijn brein kan het niet bolwerken. Ik verlies de controle en angst sluipt in mijn lijf. Ik heb het niet meer in de hand, voel energieën om en door mijn lichaam en het is alsof ik uit mijn lichaam getrokken word en opga in het grote geheel. Wat ik interpreteer als doodgaan. Ik raak in paniek en besluit medische hulp te zoeken.
Het volgende moment vind ik mezelf terug op een gesloten psychiatrische afdeling
De diagnose: acute manische psychose. Psychose, het verliezen van het contact met de realiteit. Al mijn ervaringen worden gezien als waan, hallucinaties, onderdeel van mijn ziekte. Er is geen ruimte om mijn ervaringen te delen, er wordt geen betekenis aan gegeven, laat staan dat mij wordt geleerd hoe hiermee om te gaan. Want als het niet bestaat, waarom zou je er dan aandacht aan geven?
Maar ik ben ervan overtuigd dat het geen psychische ziekte was. Dat het geen verliezen van het contact met de realiteit was, maar een kennismaking met een andere realiteit. Een waarheid die zoveel grootser is. Niet te bevatten met mijn brein en niet te plaatsen in mijn aardse referentiekader. Beelden, sensaties, gevoelens, grootser en intenser dan ik voorheen kende. Ik zie het als afstemmen op een andere frequentie, in contact staan met een andere dimensie. Geen psychose maar een spirituele ervaring die door onwetendheid uitmondde in een crisis.
Het zou fijn zijn als er in de psychiatrie meer erkenning komt voor spirituele ervaringen
Handvatten bieden hoe hiermee om te gaan is wellicht nog een brug te ver, maar het serieus nemen van dergelijke ervaringen en een oprecht luisterend oor zou al een wereld van verschil maken.
San Nijensteen is spiritueel coach en spreker. Ze ziet graag dat er binnen de psychiatrie meer erkenning komt voor spirituele ervaringen.
Meer informatie:
- Spirituele of religieuze ervaringen en de bipolaire stoornis
- Tussen hemel en hel: Onderzoek naar spirituele ervaringen en de bipolaire stoornis
- Spirituele crisis en het medisch perspectief
Geef een reactie