Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Je psychose zelfstandig doormaken – gewoon thuis

Diana - Psychose zelfstandig doorgemaakt

Toen Diana voelde dat haar psychosegevoeligheid weer de kop op stak, besloot ze niet de hulp in te roepen van een psychiater maar het zelf thuis in haar familie op te lossen. “Ik was mij ten alle tijden bewust van mijn psychose/wist dat ik in een psychose zat dus eigenlijk was het een soort van ‘lucide psychose’ gelijk aan een ‘lucide droom’.”

Psychose zelfstandig doorgemaakt

Bijna anderhalf jaar geleden kreeg ik vanwege bepaalde triggers uit mijn omgeving (die ik besloot om niet meer steeds te ontwijken) een psychose.

Door bepaalde informatie die ik via internet opgezocht had, ging ik weken lang erg slecht slapen -ik lag er letterlijk wakker door. En voilà daar volgde de psychose. Ik ging vanalles zien wat er wel (of niet?) was en ontwikkelde wanen en toch ben ik hier zelfstandig, zonder hulp, doorheen gekomen en na enkele weken was het over en het is tot nu toe niet weer teruggekomen.

Ik heb er dus geen psychiater over gesproken en geen (extra) medicijnen genomen want dit laatste zag ik voor mijzelf niet als optie omdat ik er suïcidaal depressief en dik van word (‘bijwerkingen)!

Hoe ik het aangepakt heb

Terwijl de storm door mijn hoofd raasde richtte ik mijn aandacht volledig op ‘aarding’ = verbinding houden met mijn lijf en het dagelijkse bestaan. Ik heb dus tijdens deze psychose ‘gewoon’ door gewerkt (eigen bedrijf), huishouden gedaan, op vaste tijden gegeten en geslapen etc.

Verder bleef ik rustig en mijn omgeving (waaronder mijn man) ook. Ik voelde vertrouwen in mijzelf en mijn eigen proces en dit gold ook voor mijn omgeving. Verder waren er ook twee vrienden waar ik dagelijks mee appte en mailde over mijn (bijzondere) ervaringen. Daarnaast was ik ook (nog) in staat, ongeacht mijn toestand, om ‘gewone’ contacten te onderhouden met andere vrienden. Om over dagelijkse dingen te praten.

Soms had ik het wel even moeilijk…

maar mijn omgeving riep mij dan weer tot de orde. Zo liep ik een keer de woonkamer binnen met de mededeling ‘dat ik toch wel mijn psychiater moest bellen’ want ik dacht dat ik de ‘nieuwe Christus’ was. Mijn man zei ‘doe dat maar beter niet want dan krijg je weer van die nare ‘behandelingen’’ en ‘nou en dan ervaar je dat toch nu gewoon zo? Wat is het probleem? Laat het lekker zijn!’

Ik was mij ten alle tijden bewust van mijn psychose/wist dat ik in een psychose zat dus eigenlijk was het een soort van ‘lucide psychose’ gelijk aan een ‘lucide droom’.

En wat betreft de ervaring dat ik de ‘nieuwe Christus’ was, deze ervaring ebde binnen enkele dagen weer weg. Vaak kwam er dan weer iets anders voor in de plaats maar na ongeveer vier weken leek ik weer helemaal terug te ‘landen’ in de realiteit -de psychose was voorbij.

Sindsdien is ze niet weer teruggekomen en als ze wel weer terugkomt dan ben ik daar totaal niet bang voor omdat ik vertrouwen heb in mijzelf, mijn omgeving en in mijn eigen levensproces. Bovendien had deze psychose een duidelijke oorzaak en die oorzaak speelt nu niet meer.

En nog steeds put ik inspiratie uit die paar weken van meer dan een jaar geleden. Onder andere heb ik er een boek door geschreven.

Ik zelf vind een psychose helemaal niet ‘ziek’…

maar snap dat (veel) mensen er in paniek van kunnen raken en dat is dan erg vervelend. Ik zelf raak er niet (meer) van in paniek.

In Noorwegen als je een psychose ervaart, kan je kiezen tussen een ‘traditionele’ behandeling met medicijnen, of een medicatievrije behandeling. Ik ben er zeer sterk voor dat deze optie er ook komt in Nederland -in heel Europa. Want onder andere ik word juist erg ziek door (teveel) medicatie en heb dan ook traumatische ervaringen opgedaan met (dwang)behandelingen in de psychiatrie. Gelukkig is dit inmiddels twaalf jaar geleden maar nog steeds heb ik daar soms last van, heeft het mij getraumatiseerd. De isolatie, de dwang, de vijandigheid, het geestelijk verwaarloosd worden en het (onder dwang) volgestopt worden met ‘medicijnen’ waardoor ik suïcidaal depressief en dik word.

Mochten er ooit plekken opgericht worden waar dit er anders aan toe gaat, dan wil ik graag meehelpen op zo’n plek omdat ik zelf ervaringsdeskundig ben. Ik weet zowel hoe het niet moet als hoe het wel kan. Zie ook mijn website


Diana Wolsink-van Landeghem  is 40 jaar oud en runt samen met haar man een ICT bedrijf. Ze is webdesigner, grafisch ontwerper en daarnaast schrijfster. Ze heeft meerdere DSM-V diagnoses gekregen waaronder ‘schizo-affectieve stoornis’ maar ziet zichzelf eerder als (zeer) hoog sensitief dan als ‘ziek’.

Foto: Pixabay.com copyright free (open source)

Lees meer over ziekteinzicht

Reacties

4 reacties op “Je psychose zelfstandig doormaken – gewoon thuis”

  1. Eveline

    Hoi Diana, leuk om te kunnen reageren op jouw ervaring om thuis jouw psychose te beleven. En vooral jouw positieve ervaringen hierdoor.

    Deskundigen hebben mij een paar keer psychotische verklaar,zo ook een oude vriendin die in de ggz werkte voor haar pensioen. Naar is dat framen! Ik heb zelf ook 16 jaar als verpleegkundige in de ggz gewerkt. Maar in die zgn. psychotische fasen heb ik nooit medicatie aangenomen. En ik ben er allergisch voor als hulpverleners daar zwaarwichtig of angstig over doen. Dat vind ik en niet nodig en door hun angst, ontregelend voor mij. Het voelt als of ik besmet wordt door hun zwaarte, die niet die van mij is. Als jong kind dissocieerde ik w.s. al. Ik heb er overal gewoon mee gewerkt. Op een of andere manier kan ik goed focussen naar die ander en zo blijf ik goed functioneren. Misschien wat meer vermoeiend, maar ik heb altijd fulltime gewerkt. Op het randje zitten gaat gewoon weer voorbij, het is een fase en kan ook heel verhelderend zijn voor en over de vragen die ik me zelf stel. Het uitzoeken van wat er in ons gezin van herkomst is geweest en gebeurde toen. Dat wil ik begrijpen van alle betrokkenen. Dit is complex,en interessant en door mijn zoektocht ook verhelderend. Mijn leven is als een meanderende rivier en dat vind ik mooi en goed en niet saai! Ik ben beslist geen slachtoffer, juist omdat ik dat niet zo voel en dat ook niet zo wil voelen. Die beperking wil ik niet. Ik zorg voor mij zelf, daar ben ik verantwoordelijk voor, en dat zal ik zelf dragen. Voor anderen ben ik ook heel zorgzaam hoor! Ik zie en voel veel en heb respect voor ieder ander. De nieuwe weg die Jim van Os beschrijft sluit erg aan, bij hoe ik in de ggz werkte. Maar ik was voor die collega’s wel te anders. Dat was tot 1997. Tja, het hing al in de lucht, is een prettige gedachte! Toch? Diana heb het goed , veel plezier en geluk toegewenst!😊💪🗝️🌅🍀 Eveline

  2. Jos Raaphorst

    Beste Diana,

    Goed dat jezelf in staat bent geweest je psychoses te ‘handelen’.
    In mijn situaties waren mijn psychoses zo heftig dat ik niet meer in staat was om in mijn normale situatie te functioneren.
    Ik moest toen terecht een aantal keren opgenomen worden.
    Niet alle psychoses waar men mee te maken kan hebben zijn even zwaar en kunnen zeer ontwrichtend werken in o.a. je Sociaal functioneren. Bovendien is de oorzaak van psychose vaak stress, angst en frustratie waar je ook mee moet weten om te gaan.
    Toch goed dat jij in staat bent geweest om met jou psychose en psychosegevoeligheid om te gaan.

    Met vriendelijke groet, Jos Raaphorst.

  3. Maartje

    Indrukwekkend verhaal, belevenis! Ik knoop deze achter mijn oren, voor de volgende keer. Rond 2017 had ik een dissociatie/psychose (kan het verschil moeilijk bepalen) – en heb niemand hiervan op de hoogte gesteld. Toch vind ik de ‘nasleep’ gigantisch – even wordt dat hele lichaam/ziel gebeuren als het ware uit elkaar gescheurd. Intens pijnlijk en niemand in je omgeving die je begrijpt. Zelf kom je er ook niet echt bij, maar moet wel de brokken bij elkaar rapen. Ik doe nu (zelfstandig) lichaamswerk, aarden is een deel hiervan. Ik combineer oefeningen van Niek Brouw (rek-strek dingen, die enorm pijnlijk zijn) met een eenheid heileurtimie oefeningen van http://www.eurythmy4you van Theodor. Je kan die kopen, het zijn een reeks van 7 lessen, die alle gericht zijn op het autonome zenuwstelsel. (to calm the nerves) Gedurende de dag zet ik er elementen van in.

  4. Vlinder

    Hoi Diane,

    Heel mooi beschreven hoe je hebt gehandeld tijdens je psychose!!! En zoals je zelf ook zegt, er was geen angst, en je bleef aarden. Ik zelf heb een kraampsychose zelf opgelost, lees doorstaan. Ik heb echter aan niemand wat verteld, uit angst voor de gevolgen (medicatie, opname) én om het heel klein te houden. Heb veel geslapen, manlief deed de nachtvoedingen. Zo zie je maar, dat je ondanks een psychose, alsnog redelijk kunt functioneren én dat het vanzelf weer overgaat. Denk dat wij ook geluk hebben gehad. Helaas zijn de beelden, gevoelens, geluiden, zo heftig dat je er toch in mee gaat.

    Goed hoor om dit te delen, voor jezelf, je wordt er sterk van, én ervaringen zoals deze zijn zo waardevol!!

    En ja ik pleit ook voor veeeeel minder medicatie. Het is een snelle methode om symptomen te bestrijden maar lang niet altijd de effectiefste óf humaanste.

    Warme groet vlinder

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *