Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Auteur

Jim van Os

Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht.

Jim van Os werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.

Jim van Os schreef deze toegankelijke boeken:

Trauma Begrijpen in 33 vragen

Psychose Begrijpen in 33 vragen

Neurodiversiteit Begrijpen in 33 vragen

We zijn God niet

Gevraagd: Ruimte voor kwetsbaarheid voor jongeren

Jim van Os: "Wat hebben jongeren echt nodig? Verbinding. Kwetsbaarheid. Het gevoel dat ze meer zijn dan hun prestaties of likes."

Jim van Os: “In de afgelopen jaren zien we wereldwijd dat jonge mensen steeds meer aangeven te worstelen met psychische problemen. En als we eens goed kijken naar de wereld om ons heen, komt er al snel een beeld naar voren van een samenleving die permanent aan het versnellen is, aangedreven door onze bijna verslavende drang naar economische groei. Is er nog wel ruimte voor kwetsbaarheid bij jongeren?”

Een versnellende samenleving en de tol voor jongeren

Alles moet efficiënter, sneller, beter – maar tegen welke prijs? Niet alleen voor de planeet, maar ook voor de mentale gezondheid van onze jongere generaties.

Succes als keuze en de druk van perfectie

Er zijn mensen die zeggen dat dit geen toeval is. Ze wijzen op het feit dat onze economische systemen mensen steeds meer behandelen als onderdelen van een grote marktmachine, waarin succes iets is wat je moet ‘verkopen’. Succes is een keuze geworden – dat is althans wat ons wordt verteld. En als het een keuze is, dan is falen dat blijkbaar ook. Het gevolg? Jongeren worden gevangen in een eindeloze cyclus van vergelijken, concurreren en constant proberen aan de top te staan, terwijl ze zichzelf vermarkten op social media.

Het leven wordt een soort showcase van perfectie, terwijl kwetsbaarheid, die zo essentieel is voor echte verbinding tussen mensen, steeds verder naar de achtergrond verdwijnt.

Het verschil tussen onmiddellijke en uitgestelde beloning

Het probleem zit diep. Jonge mensen groeien op in een wereld waarin alles maakbaar en meetbaar moet zijn. Van cijfers op school tot het aantal likes op een Instagram-post: alles draait om prestaties, zichtbaarheid en onmiddellijke bevrediging. We hebben onszelf als samenleving zo hard gefocust op korte termijn beloningen dat we het vermogen om langer vooruit te kijken – naar zingeving, verbinding en grotere doelen – hebben verwaarloosd.

Dit is het verschil tussen wat wetenschappers de lagere orde en hogere orde componenten van het beloningssysteem noemen.

Lagere orde en hogere orde componenten van het beloningssysteem

Het verschil tussen directe bevrediging en uitgestelde bevrediging. Directe bevrediging draait om het vervullen van verlangens op het moment dat ze zich aandienen, zonder veel geduld of inspanning. Dit kan iets simpels zijn als de voldoening die je krijgt van het ontvangen van likes op social media, het kopen van iets nieuws of het snel snacken van een ongezonde maaltijd. Het geeft je een onmiddellijke kick, een korte golf van plezier.

Dit soort bevrediging is vaak oppervlakkig en snel voorbij. Je voelt je misschien even goed, maar al snel komt de drang naar meer. Het is een consumptieve vorm van voldoening die zich voedt met externe prikkels en de goedkeuring van anderen. Denk aan de dopamine-rush die vrijkomt wanneer je dat snelle shot van positieve aandacht krijgt, maar die rush is vluchtig en vraagt steeds om herhaling.

Aan de andere kant heb je uitgestelde bevrediging, een diepere vorm van voldoening die ontstaat wanneer je bereid bent te wachten en te investeren in iets dat op lange termijn waardevol is. Dit kan bijvoorbeeld het opbouwen van een betekenisvolle relatie zijn, het ontwikkelen van een vaardigheid of het werken aan persoonlijke groei. In plaats van de snelle beloning, vraagt dit om geduld en inzet.

De voldoening die je uiteindelijk krijgt, is echter veel duurzamer. Het voelt minder als een tijdelijke high en meer als een stabiel en vervullend gevoel van tevredenheid. Dit soort bevrediging gaat minder over wat anderen van je vinden en meer over hoe je jezelf voelt, over de verbindingen die je hebt opgebouwd en de zingeving die je hebt gevonden in je leven.

De valkuil van directe bevrediging

Maar hier wringt het. De cultuur van directe bevrediging, van succes en presteren, zet ons hogere beloningssysteem buitenspel. Jonge mensen rennen achter die onmiddellijke beloningen aan, en raken steeds meer vervreemd van zingeving en verbinding. De likes op social media, de nieuwste gadgets, en zelfs de snelle snacks die we eten, zijn allemaal voorbeelden van hoe we vastzitten in een systeem dat ons gevangen houdt in het najagen van oppervlakkige beloningen.

De maatschappelijke impact van deze versnelling

Deze versnelling, waarin succes een keuze lijkt en waar kwetsbaarheid geen plek meer heeft, is niet alleen een probleem voor het individu. Het is een maatschappelijk probleem. We hebben een cultuur gecreëerd waarin jongeren voortdurend moeten checken of ze er nog bij horen, of ze voldoen aan de norm van perfectie die overal om hen heen wordt gepresenteerd. Dit is geen manier van leven die op de lange termijn houdbaar is, en het maakt ze kwetsbaar voor psychische klachten als angst, depressie en een gevoel van zinloosheid.

Terug naar verbinding en kwetsbaarheid

Wat hebben jongeren echt nodig? Verbinding. Kwetsbaarheid. Het gevoel dat ze meer zijn dan hun prestaties of het aantal likes dat ze krijgen. We moeten terug naar een samenleving waarin ruimte is voor vertraging, reflectie en diepere betekenis. Een samenleving die niet alleen gefocust is op economische groei en onmiddellijke bevrediging, maar waarin ook hogere orde waarden zoals zingeving en verbinding centraal staan. En een GGZ die verder kijkt dan symptoombestrijding en die inzet op herstel van zingeving. Niet alleen voor het individu, maar voor de samenleving als geheel.

Kwetsbaarheid voor jongeren als kracht voor de toekomst

De vraag is: hoe kunnen we dit omkeren?

Misschien begint het met accepteren dat kwetsbaarheid geen zwakte is, maar juist een manier om verbinding te maken. Want in een wereld waarin iedereen perfect lijkt, wie wil er dan nog een echte relatie aangaan? Het is tijd om te stoppen met rennen en te kiezen voor vertraging, voor verbinding en voor zingeving. Niet alleen voor onszelf, maar voor de jonge mensen die straks de toekomst dragen.

Verder lezen over ruimte voor kwetsbaarheid voor jongeren?

Heb je een vraag?

Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.

Wil je PsychoseNet steunen?

Wordt donateur en help ons om mooie projecten te realiseren.

Reacties

4 reacties op “Gevraagd: Ruimte voor kwetsbaarheid voor jongeren”

  1. Jos Raaphorst

    Beste Jim,

    Je hebt een mooie blog geschreven. Wat ik mis in de blog en wat het allerbelangrijkste is, is liefde voor jezelf en voor je medemens.
    Mensen hebben vaak in hun leven niet geleerd van zichzelf te houden en van daaruit van hun medemens.
    Liefde is voor ieder mens het beste medicijn tegen psychiatrische ziektebeelden en natuurlijk de juiste mensen om je heen,
    waarbij de psychiatrische zorg een goede ondersteuning kan zijn.
    Ik heb na een zwaar psychiatrisch leven geleerd van mezelf te houden, en mede daardoor mijn draagkracht verhoogd.
    Jim je hebt het in je blog ook over zingeving. Het belangrijkste in een mens na liefde is zingeving. Mijn zin in het leven is mijn geest verrijken met alles wat God te bieden heeft, en het leven liefdevol en respectvol doorgeven.
    Ik heb over mijn tubulente leven een boek geschreven die ik wil delen met mensen.

    Jim bedankt voor de blog.

  2. Anja Hooijen

    Dag Jim,

    bedankt voor wat je hebt geschreven.
    Ik zou ook graag meer willen doen voor jongeren die nauwelijks/geen sociaal netwerk hebben en de verbinding met zichzelf en anderen verloren zijn of nooit hebben gehad.
    Ik wil daar zeer waarschijnlijk mijn werk van maken.
    Kun je me adviseren?

    Vgroet,
    Anja Hooijen

  3. Renée van der Veen

    Wat een mooie, ware blog is dit.
    Kwetsbaar zijn is voor iedereen zo’n werkelijkheid en tegelijk zo’n pijnlijke en angstaanjagende waarheid.
    Omgaan met je eigen kwetsbaarheid en met die van anderen is echter één van de allermooiste en meest lonende bezigheden die er bestaan.
    En je raakt er nooit over uitgeleerd.

  4. Scottie

    Beste Jim van Os,

    Wat een hoopvol en verhelderend stuk. Heel herkenbaar ook, en goed dat hier meer aandacht voor komt. Dankjewel

    Groet, Scottie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *