Mark schrijft in dit blog over ‘schrijfhulp’; hoe het schrijven hem met grote stappen verder hielp in zijn herstel. Met hulp van een organisatie die hem hierin ondersteunde.
Mijn naam is Mark Verhoogt. Ik ben 45 jaar oud en heb een bipolaire stoornis en de neiging naar psychotische gedachten (schizo affectief). Ik ben al jaren stabiel. De schommelingen in mijn stemming zijn klein in aantal en blijven nu meestal beperkt tot een paar dagen.
De bijkomende waanideeën kan ik steeds beter pareren
Er is me vroeger, om mijn wanhoop te temperen, vaak gezegd dat de aandoeningen op latere leeftijd milder zouden kunnen worden. Ik kan inmiddels vaststellen dat ik die latere leeftijd bereikt heb. En dat de mensen die dat zeiden gelijk hadden.
Dat ik stabiel ben, is mede te danken aan een uitgekiende leefstijl. Ingrediënten daarvoor zijn onder meer meditatie, middagrust en het hele jaar door buiten zwemmen. Het is goed te doen zo. En meer dan dat.
Het is niet zo dat ik volop meedraai in de maatschappij, mijn mogelijkheden blijven beperkt. Ik kan er zijn voor mijn gezin, ik werk als vrijwilliger.
Wekelijk houd ik een blog bij over kleine belevenissen en grote ideeën
Dat is ook een element dat bijdraagt aan mijn stabiliteit, schrijven. Het is altijd belangrijk voor me geweest. Ik hield voor mezelf dagboeken bij en schreef gedichten. Toen ik vijf jaar terug deelnam aan een cursus, kwam daar een nieuwe dimensie bij.
Mijn verhaal werd door een ander gelezen, door een coach. Dat was een verademing. In mijn lange loopbaan met hulpverlening had ik steeds de mogelijkheid gemist om te vertellen wat me overkomen was.
Er was alleen plaats geweest voor een diagnose, symptomen, pillen en regels
Niet voor wat ik had meegemaakt, niet voor hoe ik het had ervaren, waar ik vandaan kwam, wat ik beleefd had en hoe ik er nu over dacht.
Al een paar keer had ik geprobeerd daarover te schrijven. Over alles. Het werd een brij zonder begin of eind. Geen touw aan vast te knopen. Toen ik net weer een poging had gestaakt, las ik een artikel over Steunpunt GGZ Utrecht.
De organisatie bood de cursus Digitaal herstelverhaal aan. De vorm beviel me meteen. Het contact ging per mail.
Aan de hand van zeven zogenoemde bouwstenen mocht ik mijn verhaal doen. De coach reageerde met opmerkingen en verdiepende vragen.
In een maand of vier had ik een mooi geheel en printte ik het resultaat om aan familie en vrienden te laten lezen. Dat maakte veel meer los dan ik had verwacht. In positieve zin.
Ik had de smaak te pakken en begon met bloggen op de site van Altrecht. Dat mondde vervolgens uit in een boek over mijn ervaringen, een uitgebreid herstelverhaal.
Nog meer positieve reacties kreeg ik op mijn schrijven en ook veel begrip
Sindsdien probeer ik wat meer los te komen van het patiënt zijn en hou ik mijn persoonlijke blog bij, wat overigens ook weer helend kan zijn.
En nu werk ik zelf een paar uur per week als coach. Ik vind het fijn op die manier als het ware iets terug te kunnen doen voor de hulp en inspiratie die ik kreeg bij mijn verhaal en mijn proces.
Het is al schrijvende herstellen geweest. En dat houdt niet op, blijkt.
Mark Verhoogt is twintig jaar in behandeling geweest bij de ggz. Over zijn ervaringen schreef hij ‘Verwarde man, leed en herstel in 40 verhalen’.
Meer informatie:
Geef een reactie