Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Wat gebeurt er als je luistert naar de stemmen in je hoofd?

Stemmen horen

Stemmen horen is een menselijke variatie zoals links- of rechtshandig zijn. Net zoals hetero- en homoseksualiteit menselijke variatie zijn. De ene mens hoort stemmen, de ander niet. Omdat stemmen vaak overdrijven en omdat ze vaak praten in metaforen, worden stemmen niet altijd goed begrepen.

Hulpverleners hebben niet geleerd door te vragen, stemmenhoorders uit te nodigen wat meer over hun stemmen te vertellen. Om ze te laten nadenken over de stemmen en verbanden te leggen met de voorgeschiedenis. Wanneer is de stemmenhoorder voor het eerst stemmen gaan horen? Wat is er in het verleden gebeurd, waar de stemmenhoorder zo mee worstelt? Wat zeggen de stemmen? Hoe gaat de stemmenhoorder met de stemmen om?

Stemmenhoorders hebben vaak niet geleerd om met stemmen te communiceren

Om nieuwsgierig te zijn wat zij nu eigenlijk zeggen, wat de bedoelingen zijn van de stemmen. De meeste mensen hebben nooit geleerd dat ze ook vragen kunnen stellen aan hun stemmen. Voor veel van onze cliënten is harmonieus omgaan met hun stemmen een kunst.

Stemmenhoordersgroepen kunnen dan heel behulpzaam zijn. Hieronder een casus die zich voordeed in een stemmenhoordersgroep.

Monika geeft aan dat het niet lekker met haar gaat

Ze heeft een wat afwerende, boze houding. Ze heeft alle stemmen meegenomen. ‘Dat moest toch van jou?’ Het is erg druk in mijn hoofd.

Ik verwelkom de stemmen. Vraag hen of er genoeg stoelen zijn. Of zij in de ruimte een plekje weten te vinden, waar zij zich prettig voelen.

Tussendoor zegt Monika iets, waarop ik reageer. Er ontstaat verwarring. Ik denk dat ze het tegen mij heeft. Monika geeft aan dat ze tegen een stem aan het praten is. Daarna hebben we het er even over hoe verwarrend dit kan zijn, dat stemmen er in een gesprek tussendoor praten. Hoe dit misverstanden kan opleveren. Ik probeer op deze manier dit soort verwarringen met stemmen horen, binnen de groep te normaliseren.

Dan vertelt Monika dat er nu een stem is die telkens maar roept: ‘Spring dan’

De facilitator legt uit wat hij zelf deze week in een training heeft geleerd over de Voice Dialogue, een training om met stemmen te praten. Ook tijdens deze training werd benoemd dat stemmen altijd goede bedoelingen hebben. Dat zij vaak in metaforen praten en wat zij zeggen, hierdoor soms zo lullig overkomt. Daardoor worden de stemmen vaak niet goed begrepen.

De facilitator vraagt of zij weet wie dit tegen haar zegt, welke stem is dit? Monika weet het niet. Zegt: ‘Het is een stem’.
De facilitator vraagt haar vervolgens of zij wel eens naar de goede bedoelingen van de stem heeft gevraagd. Wat is de reden dat deze stem bij je is gekomen? Wat probeert die stem je nu duidelijk te maken?. Heb je dat de stem wel eens gevraagd?

In de houding van Monika zie je dat zij zich tot de stem richt

Dan zegt ze: ‘De stem waarschuwt mij, dat ik beter voor mijzelf moet zorgen’. Terwijl zij dit zegt, zie je Monica stralen en ontspannen. Monika vertelt dat zij de stemmen nu voor het positief heeft ervaren. Vervolgens vraag ik haar of de stem haar nog meer te zeggen heeft. Monika zich weer tot de stem en zegt even later: ‘De stem zegt dat ik altijd eerst aan een ander denk, en dan pas aan mijzelf. Dat klopt’, zegt ze stralend.

Monika zegt dat zij ook vaak beelden ziet als de stemmen praten. Die beelden zien er nooit vrolijk uit. Normaal gesproken zijn het zware beelden maar nu ziet ze een ander beeld van een stem dat op een de berg staat te dansen, druk doende met een vlag staat te zwaaien, alsof de stem wil zeggen: hallo hier ben ik…

De groep is even stil. De facilitator ook.

Die avond stuurt Monika me een mailtje, waarop ik reageerde:

“Beste Peter,

Wat een ervaring was dat vanmiddag.

Ik vertelde vanmiddag in de groep dat er een stem is, die me roept en die was vanmiddag nog aan het eind behoorlijk aanwezig. Je vroeg mij in de groep wie is die stem? Op dat moment kon ik dat niet beantwoorden. Wat tot mijn verbazing gebeurd, terwijl ik naar huis fiets, riep de stem: ‘Monika, Monika, Monika etc.’ en zegt: ‘Ik ben het Corry’. Wonderlijk. Dit is mijn tante die zelfmoord heeft proberen te plegen. Mijn moeder heeft destijds daarna gezegd: ‘Ze had misschien beter dood kunnen zijn.’ Hierdoor is binnen de familie, een ontzettende ruzie ontstaan. Daarna heb ik deze tante niet meer gezien.

Zij heeft een groot stempel gedrukt op mijn eerste levens jaren. Mijn tante Corry en haar gezin.

Groet, Monika”

“Hoi Monika,

Je snapt dat ook ik hier erg blij van word.
Fantastisch dat je deze ervaring hebt en het zo goed gaat om de stem nu te begrijpen.

Ook kun je namens mij, tante Corry feliciteren. Dat zij de gelegenheid heeft aangegrepen om contact met je te maken en het haar gelukt is om je te kunnen steunen, je leven weer op orde te brengen. Zie je.

Groet, Peter”

Twee weken later in de stemmenhoorders groep:

Monika maakt een ontspannen indruk. Ze heeft een lach op haar gezicht. De facilitator vraagt aan Monika of ze de ervaring met de groep wil delen.

Ze vertelt over de wonderlijke ervaring twee weken geleden. Geeft aan dat (de stem van) Corry intussen een paar keer langs is geweest en dat zij met elkaar hebben gesproken. Zij kent deze stem al veertig jaar. De toon van de stem is nu vriendelijk, respectvol, gelijkwaardig, anders dan de afgelopen veertig jaar.

Monika wilde weten hoe Corry – die inmiddels is overleden – het heeft ervaren dat Monika’s moeder vroeger had gezegd dat ze beter dood kon zijn.
Corry had geantwoord: ‘Ik vond dat in eerste instantie ook, maar achteraf ben ik blij dat ik het heb overleefd’.

Ook vertelde Monika over de begrafenis van tante Corry, een half jaar geleden. Het was een warm afscheid en ze kreeg warme muziek te horen. Dit was voor haar een openbaring. Zij kende dit niet van huis uit. Daar wordt nog steeds negatief over het gezin van tante Corry gesproken.


Peter Oud, sociaal psychiatrisch verpleegkundige bij Dijk en Duin, projectleider van project ‘Stemmen in je hoofd’. Het implementeren van een andere benadering. Geeft ruimte voor meerdere verklaringsmodellen. Hij is facilitator van een stemmenhoordersgroep bij Dijk en Duin en trainer van de cursus ‘Stemmen horen begrijpelijk maken’ van de Parnassia Academie.

Oorspronkelijk is deze training afkomstig van Marius Romme en Sandra Escher. Deze 5-daagse training omvat het aanleren van het Maastrichtse interview; faciliteren van stemmenhoordersgroepen en de Voice Dialogue door Dirk Corstens.
Cursisten krijgen tools aangereikt om met stemmen om te gaan en zo stemmenhoorders te ondersteunen om te leren gaan met hun stemmen, en hun herstelproces.

Meer over stemmen horen:

Blogs:

Boeken:

App: Temstem app De app helpt je door middel van taalspelletjes en oefeningen beter met stemmen om te gaan.

Websites:

Reacties

3 reacties op “Wat gebeurt er als je luistert naar de stemmen in je hoofd?”

  1. Peter Oud

    Romme en Escher toonde 25 jaar geleden aan dat er veelal een relatie is tussen de voorgeschiedenis (trauma’s als sexueel misbruik, pesten, migratie etc.) en het horen van stemmen. Het boek van Gail Hornstein heet ‘Stemmen in je hoofd’.
    Bij Stichting Weerklank zijn brochures op te vragen en boeken van Romme en Escher te bestellen. En het gaat er inderdaad om aansluiten zoeken bij de individuele ervaring. Welk verklaringsmodel de hulpverlener heeft doet hierin weinig ter zake. Liefst heeft hij kennis van diverse verklaringsmodellen.
    De mens wordt veelal door verklaringsmodellen opgedeeld in een biologisch deel, psychologisch deel, philosofisch-, maatschappelijk- en spiritueel deel. 1 zienswijze is in hulpverlenersland te beperkt. Het zou mooi zijn als die stromingen, meer open staan, bereidt zijn meer buiten de begaanbare paden te gaan, meer gezamelijk op te trekken, op onderzoek gaan, kijken wat bij de ander te halen is, wat helpend is. Hierdoor een beter verhaal krijgen., beter in staat zijn aansluiting te zoeken bij stemmenhoorders. Samen met de stemmenhoorder nieuwsgierig worden naar wat die stemmen te zeggen hebben, naar welke goede bedoelingen de stemmen hebben. In de dagelijkse praktijk van de GGZ zie ik dat stemmenhoorders hierdoor beter begrijpen welk probleem de stemmen vertegenwoordigen. Dat gaat veelal niet zonder slag en stoot. Het blijft een individueel proces wat stemmenhoorders aan moeten durven gaan. Hulpverleners kunnen hierbij faciliteren.

  2. Peter Oud

    Beste Clara,
    Tot 2011 kon ik ook niet zoveel met mensen die stemmen horen. ik vond het een onbegrijpelijk fenomeen. Had als hulpverlener geleerd dat het door genen kwam. Dat je er niet zoveel mee kon, behalve medicatie geven. Wij hulpverleners leerde cliënten niet te veel te vragen over de stemmen. Wij hadden geleerd dat clienten dan alleen maar meer psychotisch zou worden.
    In 2011 vroeg een collega mij of ik een keer een kennisoverdracht over stemmen wilde geven. Kwam zo bij het boek van Gail Hornstein, een professor in de psychologie, waar ik in las, dat er in Engeland 160 stemmenhoordersgroepen waren. Stemmenhoorders die met elkaar over stemmen spraken. Terwijl ik dit las schaamde ik mij dat ik met 20 jaar psychiatrie ervaring dit niet wist. Zo kwam ik bij Stichting Weerklank, Marius Romme, Sandra Escher en Dirk Corstens. Romme en Escher bleken in 1989 al onderzoek te hebben gedaan. En daarna een kennis opgebouwd. Kennis waar in Engeland gretig werd ontvangen. Zij hebben een stemmeninterview ontwikkeld. In Nederland na 25 jaar helaas nog mondjesmaat gebruikt . Hier geloven we nog steeds in genen. Alsof wij die daarna kunnen repareren. Natuurlijk kunnen genen een rol spelen, we weten alleen niet hoeveel.
    Inmiddels zijn er bij Dijk en Duin 3 stemmenhoordersgroepen, in Maastricht bij Dirk is al langer een bestaande groep, in Amsterdam loopt een groep bij Skip en in Vlissingen, Nijmegen zijn collegae die een stemmenhoordersgroep op willen starten.
    Komende maanden hopen wij met deze groepen onderzoek te doen naar de effectiviteit van deze herstelgericht stemmenhoordersgroepen.
    Leren omgaan met stemmen is een proces. Veel stemmenhoorders zijn bang voor de stemmen. T.g.v. deze angst durven zij veelal geen beweging richting stemmen te mammen, met stemmen te praten. Durven zij geen grenzen te stellen aan stemmen. Stemmenhoorders leren zo niet de goede bedoelingen van de stemmen. Die stemmen wel degelijk hebben. Iets wat nog voor veel stemmenhoorders en hulpverleners onbegrijpelijk is. En dat is jammer. Want veel mensen lijden. Gaan gebukt onder de stemmen. Het wordt tijd dat hulpverleners en stemmenhoorders wakker worden, meer open staan voor andere verklaringsmodellen, andere benaderingen en zo leren met stemmen om te gaan.

  3. Clara Koek-Michels

    Beste Peter, je blog laat een mooie manier zien om mensen te steunen in het omgaan met stemmen horen. Indrukwekkend dat iemand door een andere betekenisgeving en het leggen van een link naar het verleden stemmen van negatief naar positief kan gaan ervaren.
    Ik ken ook mensen die op heel andere manier betekenis aan hun stemmen geven, ze vinden het vooral een lastig verschijnsel, nemen de inhoud niet serieus maar zijn er wel vaak afgeleid door en moe van.
    Maar het gaat erom dat mensen gesteund worden in een manier die bij ze past en deze manier zal zeker bij veel mensen aansluiten en enorm helpend zijn. Bedankt voor het delen!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *