Iedere week publiceren we op PsychoseNet.nl een inspirerende quote. Vandaag hebben we een quote over stigma op basis van eigen ervaring.
Stigma is soms niet te vermijden
Sinds ik ontdekte dat ik psychisch kwetsbaarder ben dan gemiddeld, waarbij ik ontdekte dat dat daar classificaties voor bestaan, nadat ik de DSM-4 in een ver verleden doorlas om te achterhalen wat me toch mankeerde, en vooral sinds ik vanaf een dieptepunt weer moest gaan herstellen, ben ik me bewust van stigma en zelfstigma in de wereld en in mijn gedachten.
Het bleek vanaf de start van mijn herstel tot op-de-dag-van-vandaag een voordeel om ze te kennen en te herkennen. Het helpt me om met de wereld en om met mijn eigen vooroordelen over mezelf om te gaan.
De orthodontist
Een persoonlijk ervaringsverhaal
Het is twee jaar geleden dat ik als eind dertiger bij de orthodontist kwam. Ik wilde een beugel nemen om de stand van mijn gebit te corrigeren. In de toekomst kon ik daar nog volop plezier van hebben.
Er werden in de praktijk foto’s genomen en ik werd vrij vlot bij de orthodontist geroepen voor de beoordeling van die foto’s.
De waarde van kwetsbaarheid
In het kantoor van de orthodontist
De orthodontist die ik trof was een eind vijftiger, beetje grijs en eigenlijk best wel een spontaan, praatgraag type. Hij wilde vooraf wat van me weten, en om te beginnen wilde hij van mij weten waar ik werk.
“Ik werk bij PsychoseNet, ik ben daar hoofdredacteur. Het is een online community voor mensen met kwetsbaarheden en hun naasten”.
Opgetrokken wenkbrauwen, er is duidelijk interesse. “Zo! Interessant! Dan heb je zelf ook vast ook een achtergrond mee. Dan werk je daar vast met vrijwilligers?”
Best een leuke vraag! Ik vervolg enthousiast: “Ja, zeker! Ik heb ervaring met bipolariteit, maar ben al een tijd stabiel. We hebben bij PsychoseNet inderdaad een leuk team met teamleden die zich vrijwillig inzetten. Onze vrijwilligers zijn belangrijk voor ons.
De orthodontist kijkt me bevreemd aan. Hij is duidelijk niet tevreden en corrigeert me direct en ruw. “Nee, dat is niet wat ik vroeg. JIJ bent zelf daar zeker ook vrijwilliger”.
Het is niet eens een vraag
Het is een constatering die hij over mij doet. Hij heeft helemaal niet geluisterd naar wat ik hem vertelde.
Ik leg hem rustig en langzaam nog een keer uit hoe het zit: “Ik ben inderdaad een aantal jaren geleden als vrijwilliger gestart. Ik ben daarna doorgegroeid naar betaalde banen, eerst naar redacteur, en nu ben ik in dienst als hoofredacteur”.
Ik krijg weer die afkeurende blik…
Hij is ongeduldig, ik lijk zijn geduld zo te zien meer dan lichtelijk op de proef te stellen.“Ja, dat snap ik wel. Maar je ontvangt nu dus een vrijwilligersvergoeding voor je werk”.
Punt. De toon is neerbuigend. Hij schakelt aansluitend over op een ander onderwerp en pakt de foto’s van mijn gebit erbij…
Even later in de wachtruimte..
Ik zit te wachten in een lange rechte hal. Aan het einde van de hal staan drie stoelen. De orthodontist loopt verderop voorbij. Hij is niet dichtbij, er zit een meter of tien tussen ons. Hij kijkt opzij en ziet mij, ik zie hem. Een kort oogcontact. In die korte blik zie ik verbazing en vraagtekens. Ik ben zelf vooral verbaasd dat hij mijn blik zoekt. Hij wendt daarna abrubt af en gaat een kamer binnen.
Ik krijg mijn beugel en hij is de orthodontist die dat begeleidt. En dat is prima. Ik ben tevreden. Ik hoef hem nooit weer wat over mezelf te vertellen.
Deze persoon was niet kwaadwillend, hij was onwetend
Zou hij nog eens hebben nagedacht over het verloop van dat gesprek? Of over de rare gedachte waarom mensen die gevoelig zijn voor bipolaire ontregeling alleen nog maar een vrijwilligersvergoeding zou kunnen verdienen?
Wat is stigma?
Stigma
“Een stigma is een brandmerk dat aan een bepaald persoon, groep personen of zaak wordt gekoppeld. Een stigma kan ook een negatief vooroordeel zijn dat leeft onder een bevolkingsgroep”. Bron: Wikipedia
Zelfstigma
“Zelfstigmatisering kan optreden als iemand tot een gestigmatiseerde groep gaat behoren, omdat hij zelf een psychische aandoening ontwikkelt. Vanwege het slechte imago van de groep verwacht de nieuwkomer te worden afgewezen. Dit heeft een negatieve invloed op zijn zelfbeeld, waardoor hij zichzelf uit schaamte of angst steeds meer in zijn sociale functioneren beperkt. Zo ervaren mensen ook zonder directe negatieve reacties van anderen de gevolgen van stigma” Bron: kenniscentrumphrenos.nl
Meer lezen over stigma?
- Bestrijden van stigma’s met nieuwe stigma’s
- Angst of angst voor de angst – over vertrouwen in onszelf
- De kunst van het niet schelen – een praatje tegen zelfstigma
- Dat je gek in je kop bent ofzo? – stigmatisering psychoses
Geef een reactie