Drie gedichten van Peter Pijls. Herstellend bipolair, opklauterende drinker en tegen de pillen.
LUTSER ZONDER PANIC ROOM
Op het zwijgen na van de bedremmelde molshoop
Deed zelfs Charlie namens mij geen duit in het zakje
De collectanten van de heer kwamen ook al blut weerom
Het publiek was even niet zo geverig en andersom
Wou het niet zo vlotten met een gedeeld belang
De nemerige insteek bevorderend hebbend
Was het ook in zo’n paradijs op aarde ooit jofeler geweest
De haves zeiden er maar niets meer van
Dat bleef maar strooien zonder iets van een merci
Elkaars noden zien was zo’n ding van vroeger
Vooral als het ziekenfonds de boel toch vergoedde
En ook een molshoop zich een Himalaya wanen mocht
Als ter relativering zelfs de sprinkhanenplaag achterwege bleef
En ook de weersomslag statistisch verklaarblaar bleek
Keek ik eens naar het warme water en het stopcontact bovendien
Alles bleef maar werken zonder dat bezield verband
Dus dan denk je het is vast wel eens erger geweest
Bij de buren dan, want thuis ging toch wel weer die bel
Meestal niet de deurwaarder en ook de zeloten bleven thuis
Komt zo’n Ruth toch weer met gebak aanzetten
En om dat pakketje zonder inhoud had je ook al niet gevraagd
Later betalen stond gewoon weer overeind
Dus ja dan moet je maar weer doorgaan want Charlie gaat nog even hiken in de Andes
Als dat kind de verrekijker nu maar niet weer thuis laat
Da’s dan de kopzorg van een man zonder pleisters
Lutser zonder panic room, dageraad van smetten blij
EN LIEP DE SCHANS WEER LANGZAAM LEEG
Toen ook de jaarmarkt en de volksraadpleging geen soelaas boden
En zelfs de oudste waterlijn niet wichelbaar bleek
Toen Tuta terug mocht naar het hazenleger
Zonder de gebruikelijke aanzeggingen
(Die toch al steeds ter discussie stonden)
En ook de maretakken kalkloos groter groeiden
Toen ook de oudste van Rana stom bleef zwijgen
Met de kaalste kanarie ook nog eens
Trokken ook de gehardste gelovigen zich deemoedig terug
En liep de schans weer langzaam leeg
Zonder handgemeen, dat zou niet passend zijn
Maar met ook oudsten die al langer fluisterden
Over een gangbare voortzetting van de volgende zitting
OUDEWIJVENZOMER
De oostelijke akkers wachten stoffig op het wisselende weer
In de gekoelde Hema verlaat ook de jongen van de foto’s zijn post
Hij heeft groen haar dat een laatste plaknacht rest
De schaduwen worden langer op een legere Ramblas
Er slentert en deint nog wat
De fut is er wel uit, boven is het stil
Als ook een wesp is doodgeslagen
En de thermostaat 28 zegt
Is naar buiten gaan een gotspe bijna
Je zet er een streep onder
Het zal ook morgen wel weer gaan
Geef een reactie