De laatste tijd zijn “we” weer veel in het nieuws. Het loopt de spuigaten uit met die verwarde personen.
Zo zei de korpschef van Rotterdam, dat er meer dodelijke slachtoffers vallen door verwarde personen, dan door terroristen.
O ja, joh? Is dat in de rest van Nederland niet ook het geval? Zijn er dit jaar ook niet meer doden gevallen door keukentrapjes, kerstbomen en zelfs badsponzen dan door terrorisme?
Of heb ik iets gemist en klopt mijn idee niet, dat er in Nederland überhaupt geen slachtoffers zijn gevallen door terrorisme? Dan is het dus helemaal niet zo’n prestatie van die arme verwarde personen, om deze twijfelachtige wedstrijd te winnen van de terroristen?
Het artikeltje stond ook op NU.nl, met die goed bekkende kop ‘Politiechef Rotterdam noemt verwarde mensen dodelijker dan terrorisme’.
Als je de moeite neemt om het artikel helemaal te lezen en je let op de inhoud in plaats van de toon van het artikel, dan kom je er achter dat er in Rotterdam zelfs een zorgmedewerker (!) rondloopt (of nu gelukkig vastzit), die het afgelopen jaar meer mensen heeft vermoord dan alle verwarde en terroristische personen in de hele stad bij elkaar.
Vind ik het dan geen probleem?
Is het dan niet erg dat er verwarde personen loslopen, die vanuit hun aandoening mensen angst aanjagen, verwonden of zelfs vermoorden, terwijl ze eigenlijk GGZ-zorg zouden moeten krijgen?
Is het niet erg dat daar ook nog eens een toename van is?
Ja, natuurlijk is dat erg. Het lijkt me onderhand tijd dat we er achter komen dat het zeer duurbetaalde zuinigheid is, om op de GGZ te beknibbelen. Op meerdere terreinen wordt het gevaar voor de volksgezondheid duidelijk.
De problemen komen niet alleen tot uiting bij de politie, maar zijn ook duidelijk te zien in de toename in wachtlijsten, de Jeugd-GGZ, die in sommige gemeenten aan het eind van het jaar helemaal niet meer toegankelijk is. En natuurlijk de toename in zelfmoord.
Het aantal zelfmoorden ligt nog altijd een factor honderd hoger dan het aantal moorden door mensen met een psychische aandoening. Veel mensen denken dan dat hierbij ‘eigen keus’ een rol speelt, maar de waarheid is dat zelfmoord vrijwel altijd een gevolg van een psychische aandoening en geen kwestie van keuze.
Maar wat is nu de gedachte achter al die mij misselijk makende publiciteit?
De politie heeft misschien wel een ‘goed doel’ voor ogen, namelijk dat er weer meer geld naar geestelijke gezondheidszorg zou moeten gaan, maar het kind wordt hier met het badwater weggegooid.
Alle pogingen om vooroordelen te bestrijden, lijken zo futiel in vergelijking tot dit publicatie-bombardement van de politie. Angst is de motivatie en dat vergroot in mijn ogen niet de kans op een samenleving die mensen insluit in plaats van buitensluit.
Zulke vooroordelen zijn enorm schadelijk voor iedereen die te maken heeft met een ernstige psychiatrische aandoening en die gewoon een beetje probeert om zijn of haar leven weer op te bouwen na een ‘botsing’ met de psychiatrie.
Het gaat om ongeveer driehonderdduizend personen, die vaak toch al slecht uit hun schulp durfden kruipen. Jagen die allemaal angst aan?
Kom op: we probeerden net een beetje voorzichtig uit het donker tevoorschijn te komen!
Wat zegt u? Denkt u niet dat het hier om vooroordelen gaat?
Dan wil ik even wat cijfers voorleggen die eigenlijk nooit in krantenkoppen terecht komen, maar wel waar zijn. Tenminste, ik heb ze gewoon uit publieke cijfers van het CBS. Ze gaan over de relatieve vertegenwoordiging van bepaalde bevolkingsgroepen in de gevangenis (inclusief. TBS).
- Mensen met een psychiatrische aandoening zijn inderdaad oververtegenwoordigd: ze komen relatief ongeveer 2 keer zo vaak in een gewone gevangenis of een TBS-kliniek (40% tegen 20% in de algemene bevolking).
- Ander onderzoek wijst overigens ook uit dat ze vaker slachtoffer dan dader zijn.
- Mensen van allochtone afkomst zitten relatief nog wat vaker vast. Deze cijfers zeggen uiteraard niet alles, want criminaliteit hangt zeker niet alleen samen met psychiatrie of etniciteit. Sociaaleconomische verschillen spelen bijvoorbeeld ook een rol.
- Er is echter 1 statistisch gegeven wat boven al deze factoren uitstijgt: Mannen zitten twintig keer zo vaak vast als vrouwen.
Voor mij als vrouw met psychosegevoeligheid hoeft u dus gelukkig niet zo erg bang te zijn. Wel presenteer ik graag een mooi voornemen voor het nieuwe jaar:
Laten we in 2018 ophouden om een hele groep waar ik ook toevallig bij hoor, als ‘groot gevaar’ af te schilderen, alstublieft.
Miranda van den Broek werd in 2000 psychotisch, toen ze bezig was met haar promotie. Daarna heeft ze alsnog haar promotie afgemaakt en werkte ze op diverse plekken als projectleider. Sinds een paar jaar poogt ze haar ervaringsdeskundigheid te vergroten. Zo is ze WRAP-facilitator en binnenkort peer support werker.
Geef een reactie