Het was zo’n drie momenten stil op het Binnenhof toen er een horde tweedeklassers arriveerde, die van rumoerig ineens uitzinnig werd. Want terwijl ik bezig was met het fotograferen van een meeuw, zagen zij onze Minister-President een pand schuin-achter me verlaten.
Eenmaal omgedraaid zag ik Mark Rutte vriendelijk wuiven, en door een poort vertrekken, rechtop, de Hofstad in. Eenmaal langs het Mauritshuis borrelde er iets in mij op.
Als je de premier mist, en een meeuw fotografeert, heb je dan de juiste foto op het juiste moment gemaakt?
Het deed mij denken aan de onlangs overleden Hans Rosling, de datakoning die ons confronteerde met het feit dat je een totaal verkeerd plaatje krijgt als je je teveel focust op iets (bijvoorbeeld een meeuw). Om dit duidelijk te maken zette deze onverschrokken Deen ooit zijn schoen op de desk van een interviewer, om de interviewer duidelijk te maken dat als je alleen oog hebt voor zijn schoen, dat je dan de rest mist.
Niet alleen foto’s kunnen een verkeerd beeld geven. Krantenkoppen hebben ook dat risico
Denk maar eens aan de groeiende aandacht voor problematiek met mensen die we – nog steeds heel inaccuraat – ‘Verwarde Personen’ noemen. Je hoort die schoen op de desk landen als je erachter komt dat de crisisdiensten tussen 2013 en 2016 18% minder vaak uitrukten, waaruit je juist zou kunnen concluderen dat de problematiek afneemt. Dat schrijft Bauke Koekkoek, crisisdienstverpleegkundige en lector Psychiatrische Zorg aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen.
Koekkoek, wat mij betreft één van de meest interessante mensen in de Nederlandse Geestelijke Gezondheidszorg, verschaft in zijn boek Verward in Nederland nog wel meer helderheid in alle verwarring die rondom deze – zo inaccuraat omschreven groep – mensen heerst. Een vraag die opspeelt is waarom de politie stelt dat zij meer verwarde mensen van straat halen. In de NRC geeft Koekkoek hierop het volgende antwoord: “Dat blijft toch de grote vraag. Misschien zijn er meer meldingen omdat de samenleving minder tolerantie heeft voor wat afwijkend is. Misschien vallen meer mensen buiten het sociale vangnet.”
Hoewel de verklaring van Koekkoek mij plausibel lijkt, stemt deze me wel treurig. Hans Rosling doemt weer op in mijn gedachten. Hij liet ons namelijk met zijn data ook eens zien dat wij, in het westen, denken dat de Derde Wereld er veel beroerder voor staat dan dat deze er daadwerkelijk voor staat.
Net als dat veel Nederlanders waarschijnlijk denken dat we alleen maar verwarder raken in Nederland, wat dat ook moge betekenen
Ongestaafde negativiteit, het grijpt heftig om zich heen. Het zal de meeuw overigens een rotzorg zijn. Zo lang hij de aandacht van de premier afhoudt, is hij de ster van het Binnenhof.
Geef een reactie