De Schizophrenia Commission concludeerde dat psychosezorg in Engeland compleet disfunctioneel is en spreken van sociale onrechtvaardigheid. De zorg in Nederland is denk ik niet veel beter. Vandaar ook ons artikel in de NRC.
Wat hebben we gedaan? We hebben een website opgericht, die is gericht op juist eigen regie en aanpassing volgens de definitie van positieve gezondheid.
Mensen kunnen er informatie krijgen, ze kunnen interviews zien van mensen die er boven op zijn gekomen, ze krijgen allerlei animaties te zien met informatie die complex is maar makkelijk te begrijpen, allerlei tips en tools en veel blogs. Is er behoefte aan zo’n site? Ja. De eerste twee maanden 50 duizend bezoekers en 125 duizend pagina views en heel veel vragen in het online spreekuur. Het leek dus goed te gaan.
Toen kwamen onze opponenten, de ‘Utrechtse groep’ en die schreven in het NRC:
‘Wat hier gebeurt is politiekgemotiveerde antipsychiatrie’
Een heel interessant argument. Alan Ralston bij ons is in dat antipsychiatrie-argument gedoken (dit is zijn blog daarover, die kan ik u zeer aanraden) en die kwam toen uit bij het historische proefschrift van Gemma Blok. Zij is bij de faculteit van Geesteswetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam gepromoveerd op de antipsychiatrie.
Zij zegt: ‘De anti psychiatrische periode, zoals het werd genoemd, werd gedemoniseerd door sommige invloedrijke psychiaters en journalisten.’
Zij spreekt in haar proefschrift liever over de ‘kritische psychiatrie’.
Zij zegt: ‘Deze kritische psychiatrie was in feite een breed ondersteunde hervormingsbeweging binnen de klinische psychiatrie, gericht op het humaniseren van de zorg en het herstel van patiënten.’
Dus, nu begrijp ik het, ik moet jullie eigenlijk danken dat jullie ons zo zien!
De andere argumenten die werden genoemd in het artikel die André dadelijk vast zal gaan behandelen zijn ook interessant.
Het eerste argument is dat van de valse hoop.
‘We geven mensen valse hoop want de ziekte heeft nou eenmaal een heel ernstig beloop’
Vanuit het medisch model bekeken is dit inderdaad logisch. Ik denk ook dat het een goed argument is, het komt alleen uit het argument van het medisch model, waarin men niet kan herstellen.
‘We beroven patiënten van hun diagnose en hun houvast’
Ik denk dat dat niet waar is, want tenslotte hebben patiënten al hun eigen terminologieën ontwikkeld zoals ‘stemmen horen’ en ‘psychosegevoeligheid’. Die zijn al verder gegaan. Het is niet zo dat men heel erg naar ons kijkt voor de terminologie.
‘We ontkennen negatieve en cognitieve symptomen, want psychose betekent positieve symptomen’
Psychose betekent in Nederland het hele syndroom, dus de mix van positieve, cognitieve, negatieve en affectieve symptomen. Maar in de Noord-Amerikaanse biologische psychiatrie betekent het inderdaad alleen maar wanen en hallucinaties. Maar goed, dat is een equivocatie zoals dat heet in de redenaarskunst. Wat wij bedoelen met psychose is die Nederlandse term psychose.
‘We negeren biologisch bewijs’
Dat is interessant. Want wat laat het biologische bewijs nou eigenlijk zien? We zijn er dus ook maar een beetje ingedoken en we komen dan vanzelf uit bij een artikel van de bazen van enerzijds de biologische psychiatrie in Amerika en anderzijds die in Engeland. Zij zeiden: ‘Hoe kan het, dat na honderd jaar zoeken naar een biologische test voor schizofrenie en andere psychische stoornissen er niets, maar dan ook helemaal niets is gevonden? Er is geen enkele biologische test voor geen enkele psychologische aandoening, dus ook niet voor schizofrenie.’
Mijn opponenten verwezen naar de genetica. Wat laat de genetica zien? Inderdaad, de genetica laat zien dat als je honderdduizend patiënten met de diagnose schizofrenie vergelijkt met honderdduizend gezonde controles, dan krijg je honderd signalen van genetische varianten die ietsje frequenter voorkomen bij de mensen met de diagnose schizofrenie. Dat is inderdaad heel interessant.
Wat laat de genetica zien? Inderdaad, niets specifieks
Maar, deze varianten zijn niet specifiek. Die zie je ook bij bipolaire stoornis of depressie, bij ADHD, én: bij u en mij. Want de onderzoekers tonen aan dat er nog eens duizenden genetische varianten zijn die bijdragen aan het risico voor de diagnose schizofrenie maar die los van elkaar te klein zijn van effect om individueel aan te tonen. Je kunt ze alleen maar als groep aantonen.
Als er duizenden genetische varianten zijn voor schizofrenie maar ze zijn niet specifiek want je ziet ze dwars door de hele psychiatrie en bovendien u en ik hebben er ook honderden tot duizenden, dan is dus de vraag: wat is nou het biologische bewijs, en van wat?
Dus: waar zit de verbinding?
Ik denk dat we vanavond tot de verbinding kunnen komen door gewoon een gedachtestap te maken.
Het medisch model is logisch. Het is ook logisch dat we kijken naar transcraniële magnetische stimulatie, deep brain stimulation, ontstekingsremmers bij psychose als de mogelijke redding van de symptomen van morgen. Al hoewel de data ambigue zijn en geen wetenschappelijk bewijs vormen – het werkt niet. Het zijn hypothesen, maar goed dat is prima om verder te onderzoeken, wellicht.
Maar we moeten dat verbinden met kennis dat mensen zelf, op eigen kracht kunnen aanpassen en doelen kunnen nastreven en dat ze hulpverleners nodig hebben die hoop hebben. En niet een non-hoop vol met organisch pessimisme. Dat is waar de discussie over gaat.
De discussie gaat eigenlijk over: Kunnen wij gezondheid zien in wat formeel gedefinieerd is als ziekte?
Geef een reactie