Waarde door allesreinigerdoekjes, hoe dan? Feit: Dat er een ‘psychose’ is betekent niet het einde van de wereld.
Het beloop en of er sprake is van een psychotische stoornis, is allemaal wat met de tijd pas duidelijk gaat worden. Gelukkig kan het allergrootste deel van de mensen die ooit een psychose hebben gehad, daarna hun leven gewoon weer oppakken/opbouwen. Ik ben een van de ‘pechvogels’ waarbij er wel een psychotische stoornis is om rekening mee te houden in het dagelijks leven. Liever heb ik het over een grote mate van psychosegevoeligheid. Deze is dusdanig ontwrichtend dat er sterk verminderde belastbaarheid is in mijn dagelijkse leven.
“Hoe gaat het met je?”
is een vraag die ik vaak wat lastig te beantwoorden vind.
Ik wil me vooral richten op de dingen die ik nog wel kan. Wanneer het pakken en opruimen van een kopje uit de vaatwasser ooit zo ontzettend moeilijk was, dan kan ik toch niet anders dan nu dankbaar de vaatwasser uitruimen?
Er zijn dingen veranderd toen ik mezelf in psychotische staat waardevol genoeg ging vinden om iets positiefs te doen in het leven van mezelf of van de ander. Voorbeeldje: ik ben niet zo talentvol in het schoon en op orde houden van het huishouden. Ben ik nooit geweest, zit van nature niet zo in me. Ik zie het niet en heb dus ook geen ‘last’ van een rommeltje of pluisje. Tijdens mijn eerste psychose heb ik een split second gedacht: “Nou, nu is het moment! Ik heb zeeën van tijd, dus ik kan het huishouden nu beter dan ooit gaan fixen.” Al snel kwam ik er achter dat iets als stofzuigen absoluut niet mogelijk was: het geluid bleek een onoverkomelijke verschrikking. En als ik op een bijzonder goed moment hoopvol een poging waagde, bleek het overzicht houden van: ‘hoe me te bewegen door het huis in de hoop het beter te maken’ onmogelijk. Sporadisch probeerde ik het wel, maar na jaren was er geen enkele verwachting meer qua eventuele inzet van mij op stofzuiggebied.
Waarde door allesreinigerdoekjes
Toch wilde ik wel iets betekenen in het huishouden, want het bleek uit wel heel veel verschillende taken te bestaan. Ik nam de ‘taak’ op me om de wc schoon te maken. Hierbij waren de kant en klare allesreinigerdoekjes een uitkomst! Geweldig. Met deze doekjes (80 stuks, 1,39) hoef je geen sopje meer de maken; allemaal gedoe (meervoudig complexe taak). Er is geen obstakel, anders dan het doekje uit de verpakking halen. Met 2 doekjes had ik 1 voor de wc en 1 voor de vloer. Wat chloor (80 ct) voor in de pot, beetje met de borstel heen en weer en klaar. Wc schoon in paar minuten. Dat voelde ontzettend goed. De wc: een heerlijk overzichtelijke en kleine ruimte. Dit was haalbaar! Wat begon als 1, 2, 3 keer per week, werd een dagelijks en indien nodig ‘ding.’ Voor mijn eigenwaarde is het zo belangrijk geweest; deze dagelijkse succeservaring op mijn tijd. Waarde krijgen met allesreinigerdoekjes! Gegarandeerd resultaat en goed gevoel.
Contact blijven aangaan met mensen die volop in de maatschappij meedraaien was niet vanzelfsprekend. Toch bleef ik mezelf vertellen dat ik iets kon toevoegen, iets te geven heb. Dat er allemaal randvoorwaarden zijn, is wat het is. Dagelijks zeg ik meerdere keren tegen mezelf: ‘Ik ben okay!’ Dit is voor mij in eerste instantie niet gekoppeld aan mijn eigenwaarde, maar gerelateerd aan mijn gezondheid. Er schuilt een soort van vertrouwen achter. Ik weet nu wel wat allemaal niet meer is en nooit meer zal zijn. Toch ga ik verder, ben ik me bewust van mijn plek: in mijn omgeving, maar ook in de maatschappij.
Daarom ben ik ‘okay.’
Dit ‘lijntje’ met ‘gezonde’ mensen is niet vanzelfsprekend. Het kost energie, zeker in de cocon van psychotisch bewustzijn. Dan kan het in contact met naasten ‘elkaar vasthouden door los te laten zijn.’ Niet alleen dat de ander jou loslaat (mijn man ging gewoon op z’n kantoor buitenshuis werken tijdens mijn psychoses), maar ook dat jij loslaat (je ideeën niet opdringt, maar werkelijk contact probeert te houden). Het vraagt van beide kanten vertrouwen (dat je binnen grenzen blijft en de ander kort blijft informeren over wat er in je hoofd aan de hand is). Maar het is ook; bewust een vriendelijk woord voor de medewerker van de apotheker of supermarkt hebben. Jij ziet hun, maar zij zien jou ook.
Wanneer deze uitdagingen ooit zo ontzettend groot waren, dan kan ik toch niet anders dan nu dankbaar zijn voor de obstakeltjes die ik tegenkom in interacties.
Begrip voor Moeder Theresa
Een poosje geleden gebeurde het volgende: Ik was boos, gekwetst en dus ontzettend verdrietig. Ik koos ervoor om het voorval met mijn man te delen. Huilend kwam alles er uit. Waarbij ik snikkend uitbracht: “Ik begrijp moeder Theresa: het is werkelijk beter om alleen te geven en niets terug te verwachten.”
In mijn leven voor psychosegevoeligheid had ik al gevoel voor drama en een expressief en temperamentvol karakter (mijn man noemt dat ‘bubbely’). Ik heb er vrijwel meteen ontzettend om moeten lachen; wat een bevrijding om na meer dan een decennium weer eens zo te kunnen huilen en zo’n drama queen te kunnen zijn.
Ik heb overwogen om degene die me zo kwetste een bedankje te sturen.
U leest het al: ik ben okay!
Er is te leven met psychosegevoeligheid.
Ook van waarde:
Geef een reactie